ขึ้นชื่อว่าความรัก ความอกหัก ความเจ็บปวด มันเร็วเหมือนจรวจ ที่พุ่งพรวด รวดเร็วไว แต่ทำไมคนเรา ถึงยอมเศร้า ยอมหวั่นไหว อยากรู้ว่าเหตุใด ใครก็ได้ ช่วยตอบที ขึ้นชื่อว่าความรัก ยากยิ่งนักที่จะหน่ายหนี รักแล้วไม่รอรี พร้อมยอมพลี ทั้งกายใจ รักหลาวแล้วรักเดียว รักเพียวเพียว ยิ่งสดใส รักนี้ตลอดไป อยู่ที่ใจเราสองคน