เมื่อได้เห็นดวงตากานดาแล้ว งามเพริศแพร้วปนเศร้าเจ้าสวยใส ยามสบตาพาจิตคิดวุ่นใจ ฟ้าไฉนกลั่นแกล้งเสียดแทงเธอ สาวตาโศกโบราณว่าจะอาภัพ รักลาลับจากใจไปเสมอ มักตรอมตรมขมขื่นยืนละเมอ เฝ้าคอยเพ้อแต่รักประจักษ์จริง เห็นแล้วให้ใจหายวุ่นวายจิต ได้แต่คิดสงสารกานดายิ่ง อยากพลิกฟ้าชะตามาอุ่นอิง หวังเธอทิ้งความเศร้าเป็นเงาใจ ขอเต็มเติมเสริมใจให้นงค์นุช เพียงเธอหยุดซึมเซาเหงาหวั่นไหว จะบรรเลงเพลงรักปักทรวงใน ให้ทรามวัยคลายหมองครองอุรา รักแต่เธอเพ้อหามานานเนิ่น เคยเพลิดเพลินหยอกเย้าเราหรรษา ก่อนร้อยเรียงเสียงสั่งฟังวาจา ยิ่งห่วงหามากขึ้นจำฝืนทน ขอเป็นผ้าซับน้ำตาเวลาเศร้า ขอเป็นเงาเคียงข้างทางสับสน ขอมอบรักจากใจใครหนึ่งคน ขอน่ามลพ้นโศกวิปโยคทรวง....
27 ธันวาคม 2550 01:26 น. - comment id 804761
สวัสดีค่ะคุณคีตากะ แวะมาเยี่ยมเยือนสาวนัยน์ตาโศกค่ะ กลอนเพราะมากๆเลย
27 ธันวาคม 2550 02:18 น. - comment id 804778
งานนี้ตาดุหมดสิทธ์ แอ๊บเอาได้ปล่าว เศร้าเอาตังค์อ่ะ
27 ธันวาคม 2550 05:40 น. - comment id 804787
นัยตาเศร้าเพราะเมายังไม่สร่าง สุดอ้างว้างหม่นใจรักหน่ายหนี รอคนมาปลอบใจคงเข้าที รอรอรอคนดีมาปลอบใจ เหอๆๆๆ นัยตาเศร้า จริงๆ
27 ธันวาคม 2550 09:09 น. - comment id 804826
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ กลอนเพราะจังค่ะ..
27 ธันวาคม 2550 19:32 น. - comment id 805054
ซึ้งครับ...ขอแจมด้วยนะครั้บ สายตาเราที่มองไป สบตาใครที่มองมา สะดุ้งหวั่นไหวผวา เสมือนหนึ่งว่าเสียใจ ในดวงตาดำขลับ บอกความลึกลับไฉน หรือว่าในก้นลึกแห่งหัวใจ เธอซ่อนอะไรไว้ด้วยสายตา สายตาเราที่มองไป สบสายตาใครที่มองมา พบความเป็นจริงที่ค้นหา ณ สุดขอบฟ้าสายตาเธอ....
27 ธันวาคม 2550 22:30 น. - comment id 805110
เศร้าคะสวัสดีปีใหม่คะคุณสอง แล้วจะโทรไปหวัดดีนะคะ