หากฟ้าสร้างวางฉันนั้นคู่เธอ ย่อมพบเจอแน่นักรักแสนหวาน เป็นคู่แท้แก่กันจากวันวาน หลายชาติผ่านสุขเศร้าเราร่วมทาง ใช่บังเอิญเดินมาประสบพบ ด้วยเคยคบเคียงกันมั่นมิห่าง สร้างบุญกรรมทำไว้ในก่อนปาง ฟ้าขีดทางรักไว้ให้พบเจอ กี่ภพชาติไม่อาจหายมลายได้ เคียงคู่ใจเธอฉันมั่นเสมอ ทุกชาติรักรู้จักกันวันพบเจอ ทุกภพเพ้อสองเราเฝ้ารักกัน เคยร่วมเรียงเคียงหมอนกันก่อนเก่า ประดุจเงาหลายหนจนยากผัน เกิดชาติไหนเป็นใครไม่พ้นกัน รักผูกพันลึกซึ้งตรึงวิญญาณ์ มาตรแม้นไซร้มิใช่คู่ใจแท้ รักย่อมแปรเปลี่ยนผันไม่หรรษา พบเพื่อจากพรากรักหนักอุรา รักกลับพาโศกเศร้าเฝ้าอาดูร.....
26 ธันวาคม 2550 20:19 น. - comment id 804663
สวัสดีค่ะคุณคีตากะ อยากเจอคู่แท้แบบนี้จังค่ะ
27 ธันวาคม 2550 01:25 น. - comment id 804760
คุณช่ออักษราลี...ชื่อเพราะดีง่ะ ย่อมเจอแน่คู้แท้ไม่แปรผัน เพียงรอวันสุกงอมยอมคอยหา คนคนนั้นวันหนึ่งข้ามเวลา กรรมชักพาหาหลบพ้นทุกคนเจอ.... ยกเว้นกรรมลิขิตไร้คู่อยู่เอกา...ก็หาเป็นไรไม่...อาจดีกว่ามีคู่ก็ได้....หรือไม่ก็ลองสร้างคู่ใหม่ขึ้นมาดิ....ง่ายๆๆๆ
27 ธันวาคม 2550 01:44 น. - comment id 804769
สวัสดีค่ะคุณคีตากะ กลอนเพราะมากๆค่ะ อ่านแล้วทำให้คิดว่า เราจะมีมั้ยน้า คู่แบบนี้เนี่ย แต่ขอเป็นคู่สร้างคู่สมนะคะ คู่ทุกข์คู่ยาก คู่กรรมคู่เวร อะไรแบบนี้ไม่เอาค่ะ^^
27 ธันวาคม 2550 01:50 น. - comment id 804771
สวัสดีครับคีตากะ ดาวระดาอยากมีเหมือนกันนะ แค่โลกที่อยู่ก็พอ หลายโลกยาวไป ตอนนี้ด้วยวัยทำใจแล้วครับ รอฟ้าประทานคานแล้วตอนนี้
27 ธันวาคม 2550 21:14 น. - comment id 805080
ความผูกพันมั่นรักจักกี่ชาติ ย่อมมิอาจลบเลือนเหมือนเงาฝัน ตรึงประทับกับทรวงล่วงผ่านวัน สบตากันจำได้ไม่จืดจาง... ดวงตาคือหน้าต่างแห่งจิตวิญญาณ เพียงประสานสายตาพาเพ้อฝัน ภาพอดีดหวนคืนคงยืนยัน ด้วยเธอฉันพบกันทุกชาติไป.... เธอเป็นใครฉันไม่รู้แต่ทุกภพทุกชาติ ล้วนต้องมาสบตากันทุกทีสิน่า....อิอิอิ
29 ธันวาคม 2550 19:39 น. - comment id 805719
อ่านแล้วทำให้นึกถึงหนังสือชื่อ "เราจะข้ามเวลามาพบกัน"