เพราะหัวใจฉันมันเจ็บจนชา คำขอโทษที่พูดมามันเลยรู้สึกเฉย ๆ มันชินชา...ฟังบ่อยจนคุ้นเคย อย่าพูดมันอีกเลย...ฉันไม่อยากฟัง เธอทำผิด...เธอบอกว่าขอโทษ ถึงฉันจะโกรธ...ก็ยังอภัยให้ทุกครั้ง ครั้งนี้เกินทน...ถึงเวลาก็ต้องพัง ถ้าเธอยังไม่คงมั่น...ผู้หญิงอย่างฉันก็จะไป ไม่มีใครหรอก...อยากจะจากคนที่รัก ไม่มีใครอยากอกหัก...เข้าใจไหม แต่ถ้าอยู่...มันก็จะเจ็บซ้ำ ๆ ตลอดไป ฉันขอเอาหัวใจ...ออกมาไกล ๆ มันจะได้เข้มแข็งซะที มันบอบช้ำ...กับความรักของเธอมานาน นับจากวันวาน...จนกระทั่งถึงวันนี้ ใจมันแหลกเหลว...จนแทบไม่เหลือชิ้นดี หากเธอยังมีบ้าง...ความปราณี ปล่อยฉันไปแต่โดยดี...ฉันคนนี้อโหสิกรรม
24 ธันวาคม 2550 21:35 น. - comment id 803913
ฉันเจ็บมาเกินแล้ว..คนดี หากเธอยังปราณี...โปรดลากันทีเถิดหนา เพราะฉันไม่สามารถเจ็บช้ำในชีวา จากการที่เธอมีใครในอุรา...มากกว่าฉันได้เลย กลอนแต่งได้ดีนะคะ
24 ธันวาคม 2550 22:22 น. - comment id 804006
ก่อนลงสนามสงครามรัก ต้องแน่นหนักจะรักต้องหนักแน่น สเปย์ยาชาทาถูอย่าดูแคลน เมื่อเจ็บแค้นควักออกมาทาให้ทัน *********** กลอนพาไปครับ ท่านที่เคารพ
25 ธันวาคม 2550 15:01 น. - comment id 804195
ร้าวราน บาดจิต เพราะฤทธิ์รัก ดั่งมีดปัก ควักหัวใจ แหลกเหลว อยากลืมเลือน ร่องรอย ของคนเลว โยนลงเหว ฝังกลบ ลบน้ำตา..
29 ธันวาคม 2550 14:52 น. - comment id 805649
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้อง มีความสุขมากๆนะคะ หายเศร้านะคะในปีหน้าและตลอดไป