ลมหนาว สะบัดพริ้ว ใบไม้ปลิว ลิ่วล่องลอย เสียงเพลง อันเศร้าสร้อย จากน้องน้อย อยู่ห่างไกล คร่ำครวญ เพ้อรำพัน ถึงความฝัน แสนสดใส อนิจจา เปล่าเปลี่ยวใจ คนรักได้ โบกมือลา หัวใจ ให้อ่อนล้า น้ำตา หลั่งพร่างพรู ค่ำคืน เงียบเหงานัก เคยเอ่ยทัก แว่วแว่วหู เหลือเพียง แต่พธู ใจรับรู้ ช่างร้าวรอน ลมหนาว พัดผ่านแล้ว จำคลาดแคล้ว ดั่งถูกศร ปักตรึง ห่วงอาวรณ์ ยากจะถอน ความรักคืน ชีวินมธุรา
23 ธันวาคม 2550 00:03 น. - comment id 803576
หัวใจให้อ่อนล้า เมื่อเขาลาร้างแรมไกล ใจเอ๋ยชอกช้ำใน ระกำไหวใจเศร้าตรม เมื่อความรักโบกมือลาเราได้ ก็วิ่งเขามาหาเราได้เช่นกัน เชื่อซิค่ะ เดี๋ยวความรักก็กลับมาทักทายอีกหน
23 ธันวาคม 2550 00:22 น. - comment id 803581
หากใจผ่านจุดนี้ไปได้แล้วจะดีขึ้นเองแหละนะ เราก้อเป็นเหมือนกันแหละ และตอนนี้ก็ยังจมอยู่กับอดีตด้วย สู้ๆ
23 ธันวาคม 2550 08:20 น. - comment id 803616
วันลมหนาว คราวครวญ ชวนเศร้าสร้อย จากน้องน้อย คอยบ่น ปนโหยหา อนิจจา เขามา ลาไกลตา ใจกานดา พาไห้ ใส่โศกตรม แวะมาสวัสดียามเช้าและซึมซับรับความเศร้าด้วยคนครับ สบายดีนะครับ
23 ธันวาคม 2550 11:30 น. - comment id 803651
เสียงเพลงเศร้า จากสาว ผู้เศร้าสร้อย จากน้องน้อย ชีวิน มยุรา ถึงอยู่ห่าง หากใจ ไม่ร้างรา คร่ำครวญหา ทุกค่ำคืน ฝืนเฝ้ารอ
23 ธันวาคม 2550 14:00 น. - comment id 803672
อ่านแล้วได้ความรุ้สึกที่เห้นใจนะคะ
23 ธันวาคม 2550 20:58 น. - comment id 803713
ทุกคนก็มีความหลังกันทั้งนั้นคะ