เธอกลับมาเพื่อบอกว่า...เสียใจ ที่ทำให้ฉันร้องไห้ในวันนั้น วันที่เธอเลือกคนว่าสำคัญ เธอจึงตัดเยื่อใยฉัน...แล้วจากไป เธอบอกว่าที่กลับมาในวันนี้ เพราะคนดียังรักอยากเริ่มใหม่ ความเจ็บปวดครั้งเก่าให้ลืมไป ให้เหลือเพียงความจริงใจ...ของสองเรา เพราะรักเธอจึงยอมแม้ต้องเจ็บ อ้าแขนเก็บ...รักเธอไว้ไม่กลัวเฉา แต่หัวใจเธอสับสนเกินคาดเดา คล้ายรักกันเหมือนเก่า...แต่เปลี่ยนไป เดี๋ยวบอกรัก...ซักพักเลิกเบิกทางลา ตัวฉันจมคราบน้ำตาตามไม่ไหว ไม่พอใจก็บอกเลิกเบิกทางไป พออยากรักก็ง้อใหม่...ขอคืนดี บอกตัวเอง...รักคงไม่ช่วยอะไร เลิกเป็นคนอ่อนไหวต่อจากนี้ ความเจ็บปวดพอแล้ว...พอเสียที เลิกให้เขาย่ำยีศักดิ์ศรีใจ
= ความทรงจำสีจาง = 22 ธ.ค. 2550 13:22 น. - ID 110838 
585
9
0
22 ธันวาคม 2550 13:42 น. - comment id 803378
ไม่ใช่ของตาย นึกอยากคืนดีเมื่อไรก้กลับมาหา บอกไว้เลยพอทีเสียเวลา จบกันดีกว่า..ต่างคนต่างไป สวัสดีค่ะแวะมาอ่านและร่วมแจม
22 ธันวาคม 2550 14:05 น. - comment id 803386
ขอบคุณค๊ะคุณไอดิน...กลิ่นฝุ่นที่แวะมาแจมเป็นคนแร๊ก..แรก ดีใจจังค่ะ
22 ธันวาคม 2550 14:44 น. - comment id 803393
ความทรงจำ ย้ำเตือน เลือนลางมาก เธอตีจาก บากไป ใจหวั่นไหว ร้าวรานใน ให้ปวด รวดฤทัย ยังอาลัย อาวรณ์ ตอนจากกันแวะมาซึมซับรับความเศร้าครับ สวัสดียามบ่ายครับ
22 ธันวาคม 2550 14:55 น. - comment id 803398
เธอจะกลับมา..เพื่ออะไร.. หรือแค่เพื่อ..มาทำลาย..ทำร้ายฉัน.. เจ็บครั้งนั้น..ที่เธอมอบ..ให้แก่กัน.. มันสาหัส..สากรรจ์..เกินทำใจ.. **** ใจมันเจ็บแล้ว..ก็ควรจำเนาะ.. ไม่เป็นไร..หมองอิงมาอยู่เป็นเพื่อนละ..เข้มแข็งนะ... ****
22 ธันวาคม 2550 15:37 น. - comment id 803417
...หากการพบจุดจบคือจำจาก คงไม่อยากเจอใครให้ร่ำหา และไม่อยากเสียใจเสียน้ำตา อย่าพบกันดีกว่าว่าเจ็บใจ... ...แก้วเคยร้าวมาครั้งอย่าหวังติด ไม่สนิทไม่หมดรอยพลอยหวั่นไหว เมื่อเคยร้างเคยพรากจากกันไป อย่าคิดหวังย้อนมาใหม่...ไม่เหมือนเดิม... ดีจ้า คุณความทรงจำสีจาง เข้ามาชื่อนชมบทกลอน ไพเราะมากๆเจ้าค่ะ เล่นซะเคลิ้มเลย เลยมาขอแจมด้วยคนนะเจ้าคะ อิอิ
22 ธันวาคม 2550 23:06 น. - comment id 803543
วันเก่าเธอเฝ้ามาบอกลา วันนี้กลับมาหา...มาชิดใกล้ ให้เริ่มต้นอีกครั้ง...โดยหวังความเข้าใจ และไม่รู้เพราะอะไร..ฉันยอมตามใจ..เริ่มต้นใหม่กับเธอ แต่สุดท้าย..ดูเหมือนไม่ใช่ท้ายที่สุด เมื่อรักที่มีรอบสองต้องสะดุด...เมื่อถึงจุดการพบเพ้อ เธอเปลี่ยนไป...มีใครให้พบเจอ สุดท้ายก็เหมือนรักเก้อ...เหมือนเธอแค่เผลอใจ เราเป็นว่า...ต่อไปจากนี้ พอกันดี...ดีกว่าไหม ขอเจ็บและขอจบ...ไม่ต้องพบอะไร พอแล้ว...โปรดเลิกไป...ฉันพร้อมทำใจ...เลิกรักเธอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ และอยากจะบอก เข้าใจความรู้สึกในกลอนนี้มากเลย
27 ธันวาคม 2550 11:47 น. - comment id 804875
ดีค่ะคุณ sonax0651 ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาทักทาย
27 ธันวาคม 2550 11:52 น. - comment id 804877
ค่ะคุณหมอนอิงจะเข้มแข็งค่ะ จะพยายาม ขอบคุณนะค๊ะที่มาให้กำลังใจ
27 ธันวาคม 2550 11:56 น. - comment id 804878
ดีค่ะคุณอาราเล่ ขอบคุณค่ะที่ชม และขอบคุณมากๆที่เข้ามาแจมด้วย
27 ธันวาคม 2550 11:59 น. - comment id 804880
สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะผู้หญิงไร้เงาที่ให้กำลังใจ และเข้ามาเขียนกลอนเพราะๆให้อ่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
