แสงตะวันวาดแววลงแก้วน้ำ ดูงดงามยามวาววิบวับไหว ทั่วแผ่นฟ้าอาทิตย์ทอแสงไล้ เหม่อมองไปหัวใจไห้รำพัน แสงสุดท้ายคล้ายว่าจะลาลับ ไม่หวนกลับดับแสงแห่งความฝัน ถูกเดือนดาวดาษดามาประชัน ยามสีสันกลางวันนั้นสิ้นลง แสงแรกค่ำฉ่ำชื่นคืนจันทร์นวล อกไยป่วนหวนไห้ไร้พิษสง ทั้งเรือนกายคล้ายว่าจะปลดปลง เคยทะนงมั่นคงกลับคลอนแคลน แสงโคมไฟในเรือนเหมือนรอคอย รอเกี่ยวก้อยร้อยใจให้สุขแสน ในความจริงเจ็บปวดปนเครียดแค้น ก้มมองแหวนตัวแทนแห่งคำลวง แสงความรักชักนำให้ช้ำจิต พาหลงผิดคิดไปใจหึงหวง จนอกหักเจ็บหนักกระอักทรวง เหลือเพียงห้วงความหลังที่ฝังใจ
สีน้ำน้อย 19 ธ.ค. 2550 18:08 น. - ID 110744 
786
1
0
19 ธันวาคม 2550 18:26 น. - comment id 802190
มาเป็นที่ 1 ค่ะ ดีใจมาก กลอนไพเราะมากค่ะ โดนใจที่สุดเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
