จะไม่รบกวนรู้สึกที่ลึกซึ้ง รู้สึกซึ่งอ่อนหวานและหวามไหว รู้สึกซึ่งอบอุ่นละมุนละไม รู้สึกซึ่งอ่อนไหวให้ร้าวรอน ต้องเก็บซ่อนรู้สึกที่ลึกซึ้ง สำนึกถึงความหลังครั้งเก่าก่อน เคยปล่อยใจให้ห่วงหาและอาทร รักจึงซ้อนซ่อนกลจนร้าวราน จะอ่อนหวานแค่ไหนไม่แยแส จะแน่วแน่ไม่แพ้ใจในความหวาน แม้นเอื้อนเอ่ยมธุรสพจมาน พร่ำคำหวานเว้าวอนไม่อ่อนใจ ไม่...รบกวนรู้สึกลึกซึ้งนั้น ไม่...ไหวหวั่นต่อคำหวานที่ขานไข ไม่...วาบหวำถลำตัวหรือหัวใจ ไม่...อ่อนไหวจะคงมั่นนิรันดร
9 ธันวาคม 2550 14:25 น. - comment id 798193
สวัสดีค่ะพี่ หนูรบกวนพี่หน่อยนะคะ พี่ช่วยแต่งโคลงสี่สุภาพให้หนูหน่อยนะคะความยาว 1 บทค่ะเกี่ยวกับตัวหนูนะคะ หนูอยู่ ม. 4 ค่ะ ชอบสีเขียว ชอบรับประทานไก่ทอดค่ะ..หนูต้องส่งอาจารย์ค่ะแต่หนูไม่มีหัวทางนี้เลยค่ะ ขอรบกวนพี่ค่ะ ขอบคุณพี่ล่วงหน้าค่ะ
9 ธันวาคม 2550 17:07 น. - comment id 798247
สวัสดีค่ะ พี่อ้อย หนักแน่นไว้นะค่ะ ไม่ คือไม่เนาะ อิอิ หนาวไหม ค่ะรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
10 ธันวาคม 2550 21:45 น. - comment id 798545
จ๋าจ๊ะ......คุณรัน ......หนาวโหด ๆ เล้ย%
10 ธันวาคม 2550 22:07 น. - comment id 798551
ไม่..ไม่ให้รักป้าอ้อยหรอคะ.อิอิ คิดถึงป้าคะ..พิมเพิ่งว่างเองงานเยอะมากๆๆเลยคะ
11 ธันวาคม 2550 09:44 น. - comment id 798621
พิมจัง.....ทำเป็นไขสือ..... ป้าแซวใครน้อ.......อิอิ.... รักจ๊า จุ๊บ ๆ ........