เมื่อไกลตัวก็ไกลใจใช่ไหมนั่น ไม่ว่าเธอไม่ว่าฉันก็หวั่นไหว คนที่ใกล้ก็ใกล้ชิดสนิทใน คนที่ไกลก็ยิ่งไกลไปทุกวัน เคยเห็นหน้าก็ลืมหน้าที่เคยเห็น ทุกเช้าเย็นคนอยู่ใกล้ทำใจสั่น สนิทแนบแอบขวัญอยู่ทุกวัน จะให้ฉันทำใจอย่างไรดี
26 พฤศจิกายน 2550 10:29 น. - comment id 793439
คุณโอ้ละหนอ ..มายเลิฟ... ระยะทางนอกจากพิสูจน์ม้าแล้ว ยังสามารถ พิสูจน์ในคนได้ด้วยนะคะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
26 พฤศจิกายน 2550 10:40 น. - comment id 793445
ดีจ้าคุงป้าอ้อย..อิอิ อินเลิฟหรอ...อิอิ กลับมาแล้วดีใจคะ
26 พฤศจิกายน 2550 11:01 น. - comment id 793452
อิอิ......1,2......กลอนมันพาไปเอง ไม่มีอะไรในกอไผ่........ประเดี๋ยวคุณรันรู้จะขำกลิ้งเลย ป้านะเกินครึ่งศตวรรษแล้วละค้า..................
26 พฤศจิกายน 2550 11:56 น. - comment id 793468
แหม พี่อ้อยเกินศวตวรรษที่ไหน ยังมีรักได้เด้อ 555
27 พฤศจิกายน 2550 17:52 น. - comment id 794082
เธออยู่ไกลไหวหวั่นบ้างฉันไม่ว่า แต่ก็มาบอกกันก่อนจะได้ไหม ฉันจะได้เลิกเก็บรักและหัวใจ ที่แม้ไกลก็เก็บให้เธอคนเดียว