สร้างกระท่อมหลังน้อยในสวนสวย.....สร้างขึ้นด้วยหัวใจที่มุ่งมั่น ปลูกไม้ดอกเรียงรายสารพัน......นอกชานนั้นยื่นส่งลงลำธาร ตอนเริ่มสร้างก็หวังเป็นรังรัก....เป็นเรือนพักพรอดพร่ำคำรักหวาน จะเคียงคู่เช้าค่ำสร้างตำนาน......มีลูกหลานน่ารักไว้ถักทอ ไม้ดอกหอมปลูกไว้ทางเหนือลม....ยามภิรมย์กลิ่นหอมเข้าห้องหอ ปลูกพืชผัก เลี้ยงปลาไว้เพียงพอ......ลูกแม่พ่อก็คงสุขทุกคืนวัน ทำฝายน้ำเก็บน้ำจนเต็มธาร.....นั่งนอกชานฟังเสียงเพลงสวรรค์ ปลาฮุบเหยื่อเรไรร้องสารพัน.....มากรีดเสียงแข่งกันยามราตรี ถะถั่งโถมทุ่มเทไปทุกสิ่ง.....ตั้งใจยิ่งกับรักในครั้งนี้ เพื่อให้เธอเชื่อมั่นรักฉันมี......เป็นรักที่จริงจังดั่งสัญญา วันสัญญาเธอจะเยือนเรือนหอเรา...คือวันเศร้าเมื่อเธอกลับหายหน้า เธอจากไปไม่หันมาสั่งลา.....เพียงจดหมายฝากมาว่าเสียใจ กระท่อมป่ามาอยู่ไม่ได้ดอก...ไม่อยากบอกน่าจะรู้อยู่ใช่มั๊ย อยู่บ้านป่าจะอยู่ได้อย่างไร.......เพราะหัวใจของฉันนั้นอยู่เมือง มองกระท่อมมองมือที่มุ่งสร้าง...มองสวนกว้างมองฝายในธารเหมือง น้ำในตาฉันไหลจนนองเนือง....ให้ขัดเคืองคับแค้นในหัวใจ เก็บฟางฟืนมาสุมจนกองสูง...ปลดปล่อยฝูงสัตว์เลี้ยงเข้าป่าใหญ่ กระท่อมรักกลับร้างกลางเปลวไฟ...พาหัวใจไร้ค่าพเนจร ฝากฝัน 24 พ.ย. 255
24 พฤศจิกายน 2550 00:53 น. - comment id 792778
พี่ฝากฝัน อพิโธ่ ใครหนอ มาทำพี่ ช้ำเยี่ยงนี้ พี่จ๋า น้ำตาไหล เธอคนนั้น เขาใจร้าย มากเกินไป ทำพี่ได้ ใจน้องกล้ำ ช้ำเช่นกัน แวะทักยามวิกาลค่ะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
24 พฤศจิกายน 2550 08:53 น. - comment id 792813
กระท่อมรัก แสนน่าอยู่ หรูคุณค่า เจ้าจะพา คนเมืองมุ่ง จากกรุงศรี เข้ามาอยู่ ในป่า พนาลี คงไม่มี วันเป็นได้ ไร้การรอ หาคนที่ รู้คุณค่า ของป่ากว้าง มาช่วยสร้าง รังรัก สักครั้งหนอ แล้วครอบครัว จะสวยงาม ความละออ อย่ามัวรอ คนไร้ค่า หนาป่วยการ
24 พฤศจิกายน 2550 14:05 น. - comment id 792933
ทำไมเรื่องมันเศร้าแบบนี้ละคะ เป็นกำลังใจให้นะคะสู้ต่อไป รักพังอย่าให้ใจเราพังตามนะคะ
24 พฤศจิกายน 2550 16:01 น. - comment id 792950
ไม่เป็นไรนะครับ สร้างใหม่ได้ รักเก่าถือว่า ฌาปนกิจ ไปในกาองไฟ รักใหม่ จะผลิดอกออกมามินานวัน
24 พฤศจิกายน 2550 22:04 น. - comment id 793064
ความใจร้ายบางครั้งกระหน่ำด้วยความสะใจก็ทำให้เรารู้สึกดีเหมือนกันนะ.....คณศรรกราหน้าทะเล้น หรือคุณว่าไง แล้ว..ผู้หญิงมือสอง 24ขอรับ.. รักหวานชื่นนี่หายากจริงๆครับ..รัก..มีมากได้แต่อย่ามากเกิน..บางที่ช้องใช้พระเพลิงมาช่วยครับ.. คนบนเกาะ....ขอรับ..ดูจะเข้าใจคนเมืองนะครับ..มีประสบการณ์มั๊ย...ป่าไม้..ป่าคอนกรีต..เป็นความเหมือนที่แตกต่างราวฟ้ากะดินเชียว..โดยเฉพาะคนบ้านนอกอย่างฝากฝัน บนข ..ครับ..ผมคิดอย่างคุณนะ..ซากบางชนิดพอจะใช้ประโยชน์ได้..แต่ซากความรักนี่..แทบไม่มีคุณค่าเลย..แม้จะมีราคาก็ตาม . ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยืนนะครับ...พอจะฟื้นชีวิตใหม่
15 ธันวาคม 2550 18:06 น. - comment id 800424
น่าสงสารคนสร้างกระท่อมจังเลย.... ป่านนี้คงมีคู่รู้ใจ ร่วมใส่ใจ ห่วงใยในกระท่อมน้อยคอยรักแล้ว....
16 ธันวาคม 2550 18:30 น. - comment id 800844
พี่ฝากฝันขา...พี่ก้อสร้างคฤหาสถ์ในป่าลองดูเป็นไรคะ แถมด้วยเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวไว้เดินทาง บริวารคอยรับใช้ 500 คน สิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ดูซิว่าเจ้าสาวของพี่จะหนีไปอีกป่าว...