แม้รู้ว่าต้องรออย่างไร้หวัง แต่ก็ยังเฝ้าเพ้อละเมอหา แม้ต้องผ่านห้วงแห่งกาลเวลา แม้อุราแสนเจ็บปล่าก็จำทน ต้องทนทุกข์เพียงไหนใจไม่หวั่น ด้วยใจมั่นมอบรักให้ไม่หวังผล ขอเพียงเศษเสี้ยวของกมล มีภาพเธอเอ่อล้นตลอดไป จะยิ้มรื่นแอบชื่นชมอยู่ห่างห่าง แอบเสน่หาไม่ซาสร่างหรือหวั่นไหว จะเก็บงำคำว่ารักสลักใจ ความหวานหอมถนอมไว้หัวใจจำ
20 พฤศจิกายน 2550 10:17 น. - comment id 790992
หากสุขใจทำไปเถอะให้สมหวัง ไม่ต้องมาอางขนางหากทำได้ แม้จะบ้าไปหน่อยไม่เป็นไร มีสุขใจนิดหน่อยก็แล้วกัน
20 พฤศจิกายน 2550 10:54 น. - comment id 791019
มีคน เขาบอกว่า ถ้ามันสุข ก็ทำเถอะ เช่นฉัน แอบชอบเธอ ทั้งที่รู้ ว่าไม่ควร
20 พฤศจิกายน 2550 19:09 น. - comment id 791177
รักต้องแอบ ขึ้นอยู่กับภาวะหลายอย่างนะครับ คุณ หิรัญญการ์ เช่น เขามีเจ้าของแล้ว หรือ มาทีหลัง หรือ ไม่มีเหตุผล????
20 พฤศจิกายน 2550 20:35 น. - comment id 791220
ทั้งมาทีหลัง ทั้งเขามีเจ้าของแล้วเลยล่ะ ทำไงดีอะเนี่ย รู้ตัวเมื่อสาย