กระทงน้อย ลอยโดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวจิต ให้มาคิด ถึงเรื่องรัก ครั้งหนหลัง ท่ามกลางเสียง ประทัด ที่ยังดัง ใครจะรู้ ริมฝั่ง ยังมีเรา ผู้คนที่ ชมงาน มากเหลือแสน เดินจับแขน จูงมือ คอยหยอกเย้า รอคอยพี่ ริมฟากฝั่ง กว้านพะเยา รอแล้ว รอเล่า ไม่เห็นมา เห็นลิเก พระนาง อยู่แนบข้าง แต่เราเล่า อ้างว้าง คอยแลหา พี่จากไป ไม่เห็น หวนคืนมา ในอุรา โศกช้ำ เพราะคำคน ฟ้าสีหม่น ดวงจันทร์นวล ให้หวนคิด มีชีวิต เพื่อรอเธอ แต่ไร้ผล เคยคิดโดด ลงไปใน สายธารวน เป็นวิญญาน เพื่อรอคน ที่ใจรัก
หยาดเพชร...มณีพลอย 19 พ.ย. 2550 11:55 น. - ID 109748 
850
2
0
19 พฤศจิกายน 2550 12:00 น. - comment id 790660
สองกระทง มัดลวด กะไม่จาก กะไม่พราก จากกัน แม้ห่างฝั่ง แต่แล้วก็ต้องนะจังงัง กระทงทั้งสองอันต้องจมลง ต่างคนก็ต่างมองหน้า ชีวาจะจมล่มไหม พออีกยี่สิบปีผ่านไป ยังเห็นใจกันอยู่มิรู้ลืม
19 พฤศจิกายน 2550 12:48 น. - comment id 790686
หน้าส่วนตัว
กระทงน้อยโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ให้มาคิดเรื่องเก่าครั้งราวหลัง
เคยมีเราสองเคียงคู่กัน
ริมฝั่งอันดามันจำได้ดี
มาปีนี้ห่อเหี่ยวใจเปลี่ยวเหงา
กระทงเราคงเหงาเศร้าอย่างนี้
เหมือนกับคนที่ยังเหงามาหลายปี
เพราะคำพูดของพี่ที่หลอกลวง
ไว้เราไปลอยด้วยกันดีไหมคะ ไม่มีใครไปด้วยสักคน เหงาเหือนกัน
20 พฤศจิกายน 2550 11:42 น. - comment id 791035
อย่าโดดน้ำ ไปเลย พี่กลัวผี โถคนดี มันเฮียน มากเลยหนา ทั้งผีพราย ผีน้ำ อีกนานา แม่คุณจ๋า อยู่แบบนี้ ดีกว่าเอย อิอิ พยายามให้อ่านให้คล้องนะ อิอิ คนเป็นไมเกรนพยายามรวบรวมสมาธิ สบายดีมั๊ยคะ ...อ๋อสบายดี ...แว๊ปปปปปป
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
