จดหมายรัก...จดหมายลา

ดิบลูเม้นท์

เจอเธอครั้งแรกไม่เคยสนใจ
เพราะไม่เด่นเกินใคร ใครทั้งนั้น
เป็นเพียงคนใกล้สายตา ในแต่ละวัน
ไม่เคยมีความสำคัญ แค่มองผ่านแล้วเลยไป

     แต่วันคืน ล่วงเลย พ้นผ่าน
เธอกลับมาบอกว่ารักกัน เลยหวั่นไหว
มีซองจดหมายสีชมพู พร้อมข้อความหวานประทับใจ
ก็เลยฝันใฝ่ถึงคนใกล้ ที่เคยหมางเมิน

เราสองคบกันนานนับปี
มีข้อความดี ดี มอบให้ ทางจดหมายไม่ห่างเหิน
รักเธอที่เป็นเธอ ใช่เพราะความบังเอิญ
อยากบอกเหลือเกิน ว่าเธอคือที่สุดสำหรับใจ

     แต่วันนี้จดหมายไม่เหมือนวันก่อน
มีข้อความบางตอน ที่ห่างหายไปไหน
คำว่าที่รัก คำว่าคิดถึงแทบขาดใจ
แต่วันนี้เปลี่ยนไป  เพราะสิ่งใดกัน

มาพบจดหมายฉบับสุดท้ายของเธอในวันนี้
น้ำตาร่วงหล่นทันที เพราะข้อความในนั้น
บอกว่าขอโทษ อย่าโกรธที่เคยคบ และรักกัน
แต่วันนี้กับวานวัน ไม่อาจหวนกลับมา

     เมื่อเขาคนใหม่ก้าวเข้ามา ในชีวิต
ฉันก็กลายเป็นคน หมดสิทธิ ไม่มีค่า
ต่อแต่นี้ จดหมายที่เคยมี คงเหลือแค่รอยน้ำตา
มาพร้อมกับความเย็นชา ของอีกใจ

แรกรัก ก็มีคำหวานส่งมอบให้
เมื่อเลิกสนใจ ก็มองหาใครคนใหม่
อย่างนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่าคนหลายใจ
ฉบับสุดท้าย ระหว่างคนสองใจ ที่หลอกลวง