............................................................. เหนื่อยนัก....รักกับเขา.....อับเฉาเหลือ เฝ้าจุนเจือ.....เบื่อแล้วทิ้ง.....รักสิ่งใหม่ ลืมรักเก่า.....เอารักฝาก....ไปจากใจ ฉีก เยื่อใย.....ในรักแรก....มาแตกพลัน ความหลัง.....ครั้งก่อนเก่า....ของเราสอง เคยประคอง....เคียงคู่...ไปสู่ประตูสวรรค์ เป็นความสุข...สุขจริง...ไม่ทิ้งกัน รักครั้งนั้น....จำได้....ไม่เคยลืม โทรเช้า.....โทรเย็น...อยากเห็นหน้า ใจรู้ว่า...จากเสียงโทร...สุดแสนปลื้ม ทำอะไร....บอกให้รู้...ไม่เคยลืม เฝ้าหยิบยื่น...ความรักให้...กันและกัน วันนี้....มาบอกลา...ว่ารักจาก รักเคยฝาก...เก็บกลับไป...ไม่ใฝ่ฝัน จบสิ้นเถิด...รักนี้....จบแล้วพลัน ต่างคนหัน....เดินทางไป...คนละทิศ พี่ขอ ช่วย... ทำเป็นรัก....สักสองเดือน สัญญาณเตือน.....ค่อยเลิกลา....ไปตามสิทธ์ ค่อย ลืมรัก...ลืมทุกอย่าง...ลืมความคิด วันละนิด....วันละน้อย....ค่อยปล่อยมือ

วันนี้ห่าง วันนี้ลา รักพาเศร้า สุดปวดร้าว คราวรักทิ้ง ครั้งยิ่งใหญ่ นั่งโศกา จาบัลย์ วันนี้ไป ไม่เหลือไร รอยรักร้าว สาวห่างลา

คงเก็บฝัน วันดีดี เธอมีให้ ชมชิดใกล้ ไม่รวนเร เสน่หา เคยเจอกัน สนิทสนม สมอุรา ทุกเวลา โทรหากัน วันนั้นมี

ยามรักร้าง ห่างไกล ใจเศร้าหมอง รักเราสอง ต้องมืดมน หม่นหมองศรี คำสัญญา ไห้ไว้ ไม่ใยดี เบอร์โทรนี้ ไร้เสียงเรียก พร่ำเพรียกหา