ถึงความรักจะผ่านพ้นมาหลายครั้ง ถึงความหวังจะผุพังมาหลายหน ถึงปลายฟ้าจะไม่มีใครสักคน ถึงแม้โลกจะหมองหม่นมีสีเทา ก็จะยังรอแสงจากตะวัน... ให้นำพาฉันออกจากความเหงา หลุดพ้นจากพันธนาการที่บางเบา ด้วยเกิดคำว่า..เรา..เราสองคน....
11 พฤศจิกายน 2550 23:02 น. - comment id 787024
ถึงความรักจะผ่านพ้นมาหนหนึ่ง ถึงความรักจะทำซึ้งไม่ถึงไหน ถึงความรักจะร้างลาแต่ว่าใจ ยังหวังไว้รักสุขสมได้ชมเชย ความรักเจ้าอยู่ไหนหนอ
11 พฤศจิกายน 2550 23:06 น. - comment id 787028
รักที่ผ่านพ้นไปใจยังกรุ่น หอมละมุนห่วงใยยังใฝ่หา คิดถึงแท้ถ้อยคำจำนรรจา แต่น้ำตาพาลไหล...ไห้คร่ำครวญ..
11 พฤศจิกายน 2550 23:16 น. - comment id 787041
ตราบใดยังที่มีลมหายใจอยู่ ก็ต้องสู้อย่าหงอยให้ถอยหลัง เหนื่อยก็มีพักบ้างอย่าสร้างให้พัง เสียกำลังบ้าง ก็ เติมใม่ได้นี่นา
12 พฤศจิกายน 2550 10:15 น. - comment id 787158
ความรักไม่ตายไปจากโลกนี้แน่ อย่ายอมแพ้แค่รักไม่สมหวัง หรือท้อถอยยามรักที่หักพัง หากชีพยังครั้งหนึ่งคงสมใจ
12 พฤศจิกายน 2550 12:38 น. - comment id 787247
ขอให้แสงส่องฟ้ามาฉานฉาย จุดประกายรักใหม่ให้เฉิดฉัน ให้อุ่นอบลบหนาวร้าวชีวัน ตราบตะวันคงอยู่คู่ฟ้าดิน
14 พฤศจิกายน 2550 22:20 น. - comment id 788591
ขอบคุณแขกทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมนะค้า กลอนที่แต่งให้ ไพเราะทุกกลอนเลยค่ะ ขอขอบคุณทุกดวงจิตที่มีให้ จะเติมต่อสายใยสร้างแรงฝัน แต่งกลอนให้พี่น้องอ่านทุกคืนวัน คอยแบ่งปันความรุ้สึกที่ดีๆ