ในที่สุดวันนี้ก้ได้รู้ แท้ที่จริงความเป็นอยู่เป็นแบบไหน ฉันเป็นได้แค่อดีตจะเข้าใจ ปัจจุบันเธอมีใครที่ผูกพัน หลอกตัวเองมาตลอดว่าคือรัก แท้ที่จริงเธอแอบผลักไกลจากฝัน หลงละเมอเพ้อพกไปวันวัน จนวันนี้ที่สุดนั้นก็รู้ตัว .......................... น้ำตาไหลหม่นไหม้ใครไม่รู้ ฝนพร่างพรูลงมาฟ้าสลัว ภาพลางเลือนใต้ม่านฝนคนมืดมัว แท้จริงแล้วฉันกลัวการจากลา ........................................... แปลกนะ...ที่ความเจ็บปวดไม่เคยหาย ไม่เคยตายไปจากคนเหว่ว้า ยังคงอยู่ทิ่มแทงใจในดวงตา ให้น้ำใสไหลมาฆ่าดวงใจ เบื่อกับการต้องเริ่มต้น เมื่อชีวิตไม่หลุดพ้นวันหม่นไหม้ ฉันไม่มีค่าแล้วจะเข้าใจ วันนี้คงต้องไปแต่โดยดี ....................................... ขอโทษที่ฉันรู้ตัวช้า ทำให้เธอเสียเวลามากกว่านี้ คงไม่เป็นไรใช่ไหมไม่กี่นาที เพราะนับจากนี้...ฉันจะไปชั่วนิรันด์
ไม้หอม 4 พ.ย. 2550 13:47 น. - ID 109204 
687
1
0
4 พฤศจิกายน 2550 16:07 น. - comment id 782444
ความรู้สึกลึกลึกที่มีอยู่ ขอเธอรู้สู่ขวัญวันนั้นเหงา เลยปวดร้าวระทมอมความเศร้า ด้วยสองเราเข้ากันไม่ได้หรือ
4 พฤศจิกายน 2550 16:35 น. - comment id 782456
แวะมาอ่านค่ะ...
4 พฤศจิกายน 2550 22:55 น. - comment id 782611
สวัสดีครับ เศร้าๆ ได้ใจเลยเหมือนเคยประสบพบกับตัว อิอิ เป็น กำลังใจให้นะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
