ขอใช้หยดน้ำตามาแทนถ้อย แด่ริ้วรอยพลัดพรากอันขื่นขม เฝ้าดื่มด่ำทุกข์ท้อล้ออารมณ์ ซึมซับความโศกซมจมเจ็บมา เสียดายแทนวันหวานที่ผ่านพ้น ยิ่งนานกาลเปลี่ยนวนยิ่งล้นค่า หัวใจรักฝากในพจน์รจนา ตอกติดตราตรึงใจไปนับนาน เมื่อความจริงสิ่งเคยฝันพลันแตกดับ ต้องแลกกับกี่น้ำตากว่าจะผ่าน กว่ารอยช้ำจะเลือนลับไปกับกาล ใช้เวลากี่นานจึงพ้นไป มันคือความ เจ็บ ร้าว หนาวในอุ่น ฝังในรักละมุนอันยิ่งใหญ่ ทุกหยดหมึกจารึกค่าด้วยอาลัย ที่ล้นหลั่งจากนัยหทัยรัก...
11 ตุลาคม 2550 09:52 น. - comment id 769293
รอยอาลัยไม่เคยจางเลือนลางหาย แต่กลับกลายเป็นเด่นชัดมัดใจข้า ให้เจ็บช้ำปวดร้าวหนาวน้ำตา วันเวลายิ่งเนินนานร้าวรานใจ ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะลบเลือนรอยอาลัยจากใครคนนั้นได้
11 ตุลาคม 2550 12:14 น. - comment id 769356
ความเศร้า ข้าชังเจ้าเท่าฟ้ามหาสมุทร อีกเสียงหนึ่งขานขับ-สัปยุทธ ว่าที่สุดเรามิอาจจะคลาดกัน ฤๅจริง คิดถึง
11 ตุลาคม 2550 13:28 น. - comment id 769397
รอยอะไรเหรอ..ไม่เคยมี
11 ตุลาคม 2550 14:25 น. - comment id 769433
รอยน้ำตาปรากฎอยู่ที่หน้า รอยอาลัยจารึกอยู่ที่ใจ รอยความฝันที่มั่นต้องมลาย รอยรักหายสลายในดวงตา......
11 ตุลาคม 2550 14:41 น. - comment id 769440
ไม่ต้องเศร้านะคะเด๋วจะมาอยู่เป็นเพื่อนใจให้อีกคนรู้สึกดีบ้างหรือเปล่าคะ แวะมาให้กำลังใจกันคะ..
11 ตุลาคม 2550 14:45 น. - comment id 769442
รอยอาลัยนี้เศร้ายิ่งนักนา ด้วยอุราหมนหมองนองน้ำตา กาลเวลาที่ผ่านยังค้างคา แม้ชีวาจะดับยังรักเลย สวัสดียามบ่ายครับ
11 ตุลาคม 2550 16:14 น. - comment id 769523
มันเป็นแค่รอยค่ะ ยังไม่ถึงกับเป็นแผล ...เข้มแข็งไว้นะคะ...แค่นี้ สิวๆ
11 ตุลาคม 2550 16:25 น. - comment id 769539
ขอใช้หยดน้ำตามาแทนถ้อย แด่ริ้วรอยพลัดพรากอันขื่นขม แค่บทเริ่มก็ซาบซึ้งแล้วค่ะ
11 ตุลาคม 2550 19:58 น. - comment id 769648
รอยอดีต ฝังใจ ในคราหนึ่ง ดังถูกตรึง ตราบาป สาปโศกศัลย์ ห้วงคำนึง ซึ้งหทัย ไร้จำนรรจ์ หลงในถ้อย ร้อยสรร พันวจี เรียมระเริง น้ำคำ อันฉ่ำหวาน ชื่นดวงมาลย์ ซ่านถวิล แล้วบินหนี ฉุดกระชาก พรากรัก เคยภักดี ร้าวชีวี แดดิ้น แทบสิ้นปราณ สวัสดีค่ะ ขออนุญาตแจมกลอนนิดนึงเนาะ พอดีแต่งไว้ชื่อเดียวกันเลย แต่คนละเนื้อหาจ้า แวะมาอ่านงานงดงามเช่นเคยนะคะ
11 ตุลาคม 2550 22:16 น. - comment id 769713
ดีคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ รอยอาลัยนี้เคยเป็นค่ะแต่นานมาแล้วสิ อิอิๆๆ
11 ตุลาคม 2550 22:16 น. - comment id 769714
รอยอาลัย ณ หทัยลึก ตกผลึกจนกลั่นเป็นอักษร รอยร้าว บางใคร ร่ำไห้อาวรณ์ ช่างสะท้อนเสียดแทงทุกหัวใจ
12 ตุลาคม 2550 21:42 น. - comment id 770326
สวัสดีค่ะ..อย่าเศร้าสร้อย..อาลัยอาวรณ์เลยนะ..มาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว.. ช้าไปหน่อย.. คงไม่ว่ากันนะ..