หัวใจฉันกำลังร้องไห้ เมื่อคนใกล้กลับร้างรา ลืมทุกทุกอย่างที่ผ่านมา โอ้หัวใจจ๋าอย่าร้องไห้เลย ไม่มีเขาก็ไม่เป็นไร จากนี้ไปคงเงียบเหงา คงเหลือเพียงแต่ตัวเรา กับความเศร้าปนน้ำตา
Black MooN 8 ต.ค. 2550 14:47 น. - ID 108153 
999
19
0
8 ตุลาคม 2550 15:07 น. - comment id 767224
มาร้องไห้ด้วยคนแล้วครับ
8 ตุลาคม 2550 15:26 น. - comment id 767247
อย่าร้องนานนะคะ เดี๋ยวน้ำท่วมใจละแย่เลย
8 ตุลาคม 2550 15:32 น. - comment id 767256
ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ...สักวันคงเจอคนที่ดีกว่านี้..
8 ตุลาคม 2550 15:38 น. - comment id 767272
สวัสดีค่ะ อย่าร้องไห้เสียน้ำตา...บ้าคลั่ง จงปลุกหวัง...พร้อมก้าวเท้าไปต่อ เคยเจ็บมาควรรู้ว่าไม่ควรท้อ จงทักทอต่อเติมเพิ่มกำลังใจ.. อย่าเสียน้ำตา...
8 ตุลาคม 2550 15:39 น. - comment id 767275
เมื่อก่อนอยู่ได้ ปัจจุบันก็ต้องอยู่ได้จ้า.....
8 ตุลาคม 2550 15:55 น. - comment id 767296
สวัสดีจ้า พระจันทร์เพื่อนรักอย่าร้องไห้เลยน้า จิตรำพันมาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว เดี๋ยวกอดแน่นเลย
จาช่วยให้ดีขึ้น
8 ตุลาคม 2550 16:31 น. - comment id 767339
อย่าร้องเลยนะคะเด๋วตาปวมไม่สวย จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
8 ตุลาคม 2550 17:41 น. - comment id 767401
To sonax0651 ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะค่ะ และยังเป็นกำลังใจให้พระจันทร์ ฯ เสมอ
Black MooN
8 ตุลาคม 2550 17:45 น. - comment id 767411
Black MooN
8 ตุลาคม 2550 17:52 น. - comment id 767425
8 ตุลาคม 2550 17:54 น. - comment id 767427
To แมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจและนำดอกไม้มาฝากนะค่ะ
Black MooN
8 ตุลาคม 2550 17:57 น. - comment id 767428
8 ตุลาคม 2550 18:03 น. - comment id 767435
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะ ทำอะไรอยู่สบายดีไหม
8 ตุลาคม 2550 18:10 น. - comment id 767440
Black MooN
8 ตุลาคม 2550 19:12 น. - comment id 767506
วันนี้ร้องไห้ให้พอ แล้วพรุ่งนี้ก็กลับมายิ้มและเป็นคนเดิมนะคะ
8 ตุลาคม 2550 19:49 น. - comment id 767546
ร้องให้ให้พอเลยคะแล้ววันหนึ่งก็หายเองคะ..สู้ๆๆคะ
8 ตุลาคม 2550 21:41 น. - comment id 767630
หัวใจฉันอ่อน แต่ไม่ยอมแพ้หรอกน่ะ จะเอาใจสู้ใจที่มีมา ให้เธอรู้ว่ามีค่า มากกว่าที่เธอได้เจอมัน ดีจ้า แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ
8 ตุลาคม 2550 22:16 น. - comment id 767640
8 ตุลาคม 2550 22:23 น. - comment id 767644
8 ตุลาคม 2550 22:26 น. - comment id 767647
8 ตุลาคม 2550 23:11 น. - comment id 767666
พระจันทร์ค่ำคืนนี้เป็นสีดำ เมฆลอยต่ำฉ่ำฝนคนร้องไห้ น้ำตาที่ไหลพรากจากหัวใจ คนเคยใกล้ไปลับกับสายตา ปล่อยดอกไม้เคยถนอมในอ้อมมือ ทิ้งหนังสือเล่มบางอย่างไร้ค่า ลมหนาวปลายปีก่อนยังย้อนมา ความปวดปร่าไม่เลือนหายในสายลม จงก้าวอย่างอดทนเถิดต้นกล้า ซับน้ำตาสูดหายใจให้สาสม สร้างโลกจากแขนขาใช่อารมณ์ อย่ายอมก้มหัวแพ้แก่ชะตา เก็บไว้เป็นประสบการณ์ที่ผ่านไป เพื่อเตือนใจเตือนตนในหนหน้า การเติบโตเป็นผู้ใหญ่ใช้เวลา เดินออกมาก้าวแรกเถิดแบล็คมูน...
9 ตุลาคม 2550 00:23 น. - comment id 767691
To ฤทธิ์ ศรีดวง ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะค่ะ อ่านแล้วซึ้งใจจังเลยค่ะ ขอบคุรอีกครั้งที่ให้กำลังใจพระจันทร์ ฯนะค่ะ
9 ตุลาคม 2550 10:23 น. - comment id 767917
อย่าคิดมากนะคะ เขาไม่เห็นคุณค่าเราก็ปล่อยไป
9 ตุลาคม 2550 12:47 น. - comment id 767998
9 ตุลาคม 2550 15:17 น. - comment id 768095
โอ้ใจเอ๋ยเจ้าจงอย่าร่ำไห้ ขาดเขาใช่ว่าเราจะขาดใจ ที่แล้วมาปล่อยให้ผ่านๆไป สร้างวันใหม่ให้สดใสด้วยใจเรา
9 ตุลาคม 2550 17:06 น. - comment id 768136
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
