ค่ำคืนที่มืดมิด หยิบปากกาด้วยความเศร้า เขียนรำพันถึงวันของเรา ที่เปี่ยมด้วยความเหงา ... เศร้าเเละเดียวดาย... เธออยู่ไหนค่ำคืนนี้ ที่ในใจฉันช่างว่างเปล่า เหลือเพียงความทรงจำเป็นหมอกควันอันบางเบา ให้สัมผัสด้วยเพียงผิวใจเพียงลำพัง
no-name 2 ต.ค. 2550 09:33 น. - ID 107927 
778
1
0
2 ตุลาคม 2550 10:13 น. - comment id 763317
ดีครับ ทั้งเหงาและเศร้า ขนาดนี้ แต่ตอนี้สายมากแล้วครับ
2 ตุลาคม 2550 10:58 น. - comment id 763343
ยามค่ำคืนเหงาใจไร้คู่ฝัน นั่งรำพันเหงาใจหาใครหนอ พี่คนนี้คนหนึ่งตบยุงรอ มาตามง้อคนดีแสนขี้งอน อย่าเศร้าเลยหันหน้ามาหาหน่อย โปรดอย่าปล่อยให้พี่นี้ใจอ่อน คน no name พี่มาขอเว้าวอน โฉมบังอรยิ้มหน่อยนะกลอยใจ
2 ตุลาคม 2550 20:06 น. - comment id 763845
ม่านสายรุ้ง..ทอแสง..แห่งความเศร้า ส่องประกาย..ความหงอยเหงา..เศร้านักหนา ปลายฟากรุ้ง..ที่พุ่งไกล..สุดสายตา ไร้เงาของ..พี่ยา..แสนอาลัย สายลมพัด..สะบัดต้อง..น้องเหน็บหนาว ระรวดร้าว..สุดทน..จนหวั่นไหว เย็นยะเยียบ..ถึงขั้ว..ของหัวใจ รักสลาย..จากไป..ให้ตรอมตรม มีแต่ความ..เงียบเหงา..มาเร้าจิต ความมืดมิด..สยายม่าน..พาลขื่นขม สงัดเงียบ..วังเวงเศร้า..ร้าวอารมณ์ จึงตรอมตรม..ซุกมุมห้อง..นองน้ำตา อยู่แห่งใด..ไม่มาเยือน..กลับเลือนร้าง ต้องอ้างว้าง..เดียวดาย..ใจห่วงหา หนาวเหลือเกิน..ค่ำคืนนี้..ทรมา ไร้พี่ยา..มาปลอบขวัญ..เช่นวันวาน... แวะมาอ่านค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
