เชื่อว่าสายตาเธอที่มองกัน ในความเฉยชานั้นแฝงด้วยความหวั่นไหว เชื่อว่าเธอคงเก็บความอาทรไว้ลึกอยู่ข้างใน เชื่อว่าในความเป็นไป..เธอคงแอบมีใจไว้ให้กัน เชื่อว่าเมื่อเราต้องไกลห่าง เธอก็คงอ้างว้างเหมือนๆฉัน เชื่อว่าในความคิดถึงของคืนวัน เธอก็คงมีให้แก่กันที่หัวใจ จึงอยากให้เธอช่วยยืนยัน ว่าทั้งหมดนั้นฉันไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม ไม่อยากให้รักที่โหยหาเป็นเพียงฉันนั้นที่ฝันไกล บอกหน่อยได้ไหมว่าสิ่งที่ฉันเชื่อในใจ "เป็นเรื่องจริง"
30 กันยายน 2550 20:24 น. - comment id 762192
มะยู๊
30 กันยายน 2550 20:59 น. - comment id 762220
คุณจะกิ้ม ปากแข็งให้ตลอดไปเห๊อะ..จาคอยดู ผู้ร้ายปากแข็ง
30 กันยายน 2550 21:03 น. - comment id 762223
เอมว่าไม่ว่าจะปากแข็งแค่ไหน ลองจ้องตาดูสิคะ รับร้องว่าไม่รอด อิ อิ
30 กันยายน 2550 21:31 น. - comment id 762232
อิอิ..ขอบคุณค่ะ คุณทะเลใจที่แนะนำ เด๋วจะจับคุณจะกิ้มมาจ้องตาซะให้เข็ด..ผลเปงไง จะรายงานนะคะ
1 ตุลาคม 2550 01:04 น. - comment id 762296
ดีคะพระจันทร์ ฯ แวะมาทักทายยามดึกค่ะ
1 ตุลาคม 2550 02:49 น. - comment id 762304
ดีคะ เอ จะไปขอความยืนยันจากใครดี สู้ ๆนะคะ
1 ตุลาคม 2550 03:58 น. - comment id 762322
ขอภาวนาให้สิ่งที่เชื่อเป็นความจริง สาธุ ^ ^
1 ตุลาคม 2550 08:46 น. - comment id 762393
สวัสดีค่ะคุณเสราดารัล จิตรำพันก็เคยเป็นตามกลอนนี้นะ เชื่อเถอะค่ะ อีกไม่นานคุณก็รู้ เขาไม่กล้าเก็บไว้นานหรอก
1 ตุลาคม 2550 12:43 น. - comment id 762600
ขอบคุณค่ะ คุณพระจันทร์ดำ, พระเอกยามรติกาล (Darkness_Hero) ,จิตรำพัน และคุณหัวใจอ่อนหวาน ที่แวะมาทักทาย ให้กำลังใจค่ะ
1 ตุลาคม 2550 23:12 น. - comment id 763068
จะให้ฉันเชื่ออะไรเล่า ? ในเมื่อความเข้าใจเราต่างกันเพียงนี้. . . เธอไม่เคยรับรู้ความเจ็บปวดใจที่ฉันมี หรือจะให้ฉันเชื่อคำพูดที่ลอย ลอย . . . จะให้ฉันเชื่อใจเธออย่างไรได้อีก? ฉันก็เหมือนนกที่มีปีกแต่บินไปไหนไม่ได้ เมื่อถูกเรียกหาก็กลับคืนรังที่ผูกติดกับหัวใจ จะให้ฉันเชื่อใจ ทั้งที่ไม่เคยมั่นใจ. . .ตัวเธอ
1 ตุลาคม 2550 23:25 น. - comment id 763080
ขอบคุณค่ะ น้องโฟร์ท (คนของสายลม) ที่แต่งกลอนให้พี่ โฟร์ทเข้าใจความรู้สึกของพี่ได้ดีที่สุด ใช่มะคะ..ขอบคุณที่ห่วงใยกันตลอดมาค่ะ