สองมือกุม เกาะเกี่ยว เดินเลี้ยวลด อัสดงคต ยามเย็น แดดอ่อนแสง เลาะเลียบตาม หาดทรายขาว ตะวันแดง มีเกาะแก่ง โขดหิน อยู่เรียงราย ธรรมชาติ น่ารื่นรมย์ ลมโชยอ่อน สองเราอ้อน รำพัน คำมากหลาย สนทนา พาที มิเว้นวาย ผูกพันใจ ในรัก นั้นมั่นคง ชิดเคียงคู่ ชู้ชื่น มิเป็นอื่น ทุกวันคืน ตราบชีวี แหลกเป็นผง แม้ว่าโลก ทลาย มลายลง รักเราคง มั่นอยู่ มิรู้คลาย สองผูกใจ สองจิต เสน่หา สองตรึงตรา สองรา มิห่างหาย สองเชยชิด สองใกล้ เท่าวางวาย สองดวงใจ สองหทัย ไซร้ซื่อตรง ชีวินมธุรา
ชีวินมธุรา 25 ก.ย. 2550 06:34 น. - ID 107616 
759
3
0
25 กันยายน 2550 07:00 น. - comment id 759050
กลอนเพราะดีครับ
25 กันยายน 2550 07:33 น. - comment id 759075
มองเห็นภาพเลยละ
25 กันยายน 2550 08:45 น. - comment id 759104
สวัสดีค่ะ ทั้งสองท่าน กาแฟร้อน ๆ ค่ะขอบคุณค่ะ
25 กันยายน 2550 10:01 น. - comment id 759154
ดีคะ แวะมาทักทายกันค่ะ อ่านแล้วเพราะจังเลยค่ะ
25 กันยายน 2550 13:06 น. - comment id 759338
สวัสดีค่ะ คุณ black moon กาแฟสักถ้วยไหมคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
