อยากฉุดรั้งเธอไว้ใกล้ใจฉัน แต่ก็หวั่นพรั่นกลัวตัวลุ่มหลง เกรงไฟรักฟักตัวมั่วงันงง ตอบตามตรงกลัวอับอายพ่ายไฟลวง จึงต้องนิ่งดูดายคล้ายชาเฉย ทำละเลยวางใจไม่แหนหวง ทั้งที่ใจไหวอ่อนกร่อนกินทรวง รักและห่วงล้นใจพูดไม่ออก.
7 กันยายน 2550 07:29 น. - comment id 750737
ทำเลยค่ะ..เดี๋ยวจะพลาดโอกาสดี ๆ ในชีวิตไปนะคะ.. สู้ สู้..
7 กันยายน 2550 08:59 น. - comment id 750753
ถ้าสิ่งที่จะทำก่อทุกข์ ไม่สบาย...มากว่าการเป็นสุขและสงบ ก็อย่าทำเลยนะคะ ถ้าทำแล้วมีความสุขมากว่าทุกข์ก็น่าทำค่ะ ฝนตกไหมค่ะน้องนางฟ้า
7 กันยายน 2550 16:26 น. - comment id 751017
ดีค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ
8 กันยายน 2550 16:26 น. - comment id 751457
ถ้ามีโอกาสก็ตัดสินใจบอกเลยดีกว่าคะ เผื่อผลที่ออกมาจะดีกว่าที่คิดนะคะ
9 กันยายน 2550 11:17 น. - comment id 751613
อิอิ...ขอบคุณในคำลุ้นค่ะพี่หญิงรพีขา...แต่ยังไงๆๆๆๆๆใจนางฟ้าก็ไม่กล้าค่ะค่ะพี่ครูพิม......ที่นี่ฝนไม่ตกค่ะ...หยุดมาสองสามวันแล้วค่ะ...ขอบคุณค่ะคุณBlack MooNอิอิ...ใครๆก็ลุ้นค่ะคุณหัวใจอ่อนหวาน...แต่ใจของนางฟ้าไม่กล้าหรอกค่ะ...ดีแต่เก่งนอกบ่อนไงคะ