คงสักวัน... เพียงเท่านี้พี่อดรนทนได้ดอก ถึงต้องกรอกโอสถหยดรักษา เผื่อที่เจ็บเข้าเนื้อเถือชีวา ไม่ถึงคราต้องอำลา พิราลัย ขอเธออย่ากังวลเลยคนดี คงจะมีสักวันที่พี่ลืมได้ อาจช้าหน่อยกว่ารอยแผลที่แดนัย น้องจะได้เห็นวันนั้นแน่นอน คงไม่ปล่อยให้ชิวิตที่ผิดพ่าย ทลาญลายเพราะรักลามาหลอกหลอน เมื่อโลกนั้นมันเป็นเช่นละคร ปราชญ์ยังเคยเอ่ยกลอนสอนความจำ อันนิยาม ความรัก- ใช่ศักดิ์สิทธิ์ ควรบูชิตเช่นชีพรีบถลำ เป็นเศษเดียวเสี้ยวหนึ่งซึ่งประจำ มิได้กำชีวิตชนิดนาย ว่าอดข้าวจึงถึงฆาตนิราสโลก ควรก็แค่เศร้าโศกเพราะรักหน่าย มันไม่ควรถึงคราวชีวาวาย ให้คนหมิ่นศักดิ์ชาย น่าอายนัก เพียงเท่านี้พี่อดรนทนได้อยู่ ขอพธูปล่อยพี่พ้นคนอกหัก คงสักวันมันคงไม่ไกลนัก พี่คงผลักเธอพ้นเป็นคนลืม พระพุธที่ ๐๕ กันยายน ๕๐ / แทนคุณแทนไท
5 กันยายน 2550 11:22 น. - comment id 749574
ทำมาเป็นพูดดี.. นู่น.. นี่.. นั่น.. ถ้าหลวมตัวเชื่อ.. จะออกลูกเป็นลิง (ดำ) มั้ยเนี่ย.. ... อ่ะล้อเล่ง..ง เต๊าะ.. แต๊ะ.. เต๊าะ.. แต๊ะ... เขียวแดง เขียวแดง.....
5 กันยายน 2550 11:47 น. - comment id 749580
ยังฉันยังไม่ตาย ยังหายใจสบายอยู่ แบบนี้ใช่ไหมคะ อิอิ
5 กันยายน 2550 11:52 น. - comment id 749582
ทำปากแข็งไป....
5 กันยายน 2550 13:32 น. - comment id 749630
...กลอนมิตรภาพเพราะๆ... ....ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้... ...แต่ลูกผู้ชายก็รักจริงได้นะคะ.. ...หายเหนื่อยแล้วมา..สู้ต่อนะคะ.. ...อย่าปล่อยให้เธอเป็นเงาจันทร์อยู่ในน้ำนะคะ..
5 กันยายน 2550 14:07 น. - comment id 749664
5 กันยายน 2550 14:09 น. - comment id 749667
5 กันยายน 2550 14:33 น. - comment id 749698
คิดถึงจึงมาหา...ไม่ยอมให้ลืมค่ะ...
5 กันยายน 2550 14:41 น. - comment id 749702
อย่าลืมไปเยี่ยมที่ http://www.acccomp.ath.cx/meu/ บ้างนะคะ.. ขอบคุณค่ะ.
5 กันยายน 2550 15:21 น. - comment id 749717
ไม่มีเธอแต่เราก็ยัง "หายใจ" ได้ดีค่ะ... แวะมาบอกไม่ให้ลืมกันค่ะ....
5 กันยายน 2550 15:41 น. - comment id 749725
คุณความเห็นที่หนึ่ง อย่าทำมาเป็นเนียน เดี๋ยวเหอะ จะหาว่าไม่เตือน
5 กันยายน 2550 15:43 น. - comment id 749726
คุณเพียงพลิ้ว ตอนเศร้าหนักๆ ก็แค่เกือบตายเท่านั้นแหละ พอนานนานไปมีสติขึ้นมาหน่อย เราอยู่ได้นี่นา ขอบคุณที่แวะมาครับ
5 กันยายน 2550 15:46 น. - comment id 749727
คุณกุ้งหนามแดง ปากแข็ง ก็ยังดีกว่าปากพล่อยครับ (อันนี้เปล่าว่าใครนะ) คราวหลังจะไม่พล่อยปากฝากรักใคร จักสงวนรักไว้ ให้แน่นหนัก ถึงพบใครคนดีที่น่ารัก ก็จักหัก ฝืนปากไม่ฝากไม่ฝากใจ ขอบคุณที่มาเยือนครับ
5 กันยายน 2550 15:49 น. - comment id 749728
คุณยาแก้ปวด ยิ้มได้รึยังครับ คงยิ้มได้แล้วเนอะ ขอบคุณที่แวะมาครับ มีแต่ความสุขนะครับคุณ
5 กันยายน 2550 15:49 น. - comment id 749729
คุณSilver Snitch ขอบคุณครับ
5 กันยายน 2550 15:50 น. - comment id 749730
คุณ white rose. จะหาเวลาไปนั่งเล่นนอนเล่นนะครับ ขอบคุณครับ
5 กันยายน 2550 16:36 น. - comment id 749759
...เคยคิดมั๊ยคะ ว่าที่ลืมไม่ได้เพราะใจจริงแล้วเราไม่อยากจะลืม
5 กันยายน 2550 17:17 น. - comment id 749809
คุณโคลน เคยคิดซิครับ แต่ไม่ละพยายาม ขอบคุณที่แวะมาครับ พอดีอ่านบทกวีท่านบุญนิตย์ เลยอดไม่ไหวเท่านั้นเองครับ คิดเอาว่าป่านนี้กวี ท่านี้คงมีอายุ 70-80 ปี แล้วกระมังครับ
5 กันยายน 2550 17:50 น. - comment id 749827
ลืมแค่ชั่วโมงแต่อีกสักพัก คงต้องคิดถึงเหมือนเดิมแหละครับ
5 กันยายน 2550 18:36 น. - comment id 749835
คุณอัสสุ ดีกว่าคิดถึงทั้งที่ไม่ควรคิดถึง แถมคิดถึงซะตลอดเวลา ลืมได้วันละนิดวันละหน่อย นานนานวัน ก็คงลืมได้นานขึ้นเอง กระมัง ขอบคุณที่แวะมาครับ
5 กันยายน 2550 20:40 น. - comment id 749909
แค่เพียงสมมุติว่าหยุดคบกัน...ใจฉันก็สั่นเหมือนคนเป็นไข้.... ...ฟังเพลงนี้เมื่อไหร่ ตรงกับใจตัวเองทุกที..ทำไม่ได้ซักทีอะ... ...แวะมาทักทายครับ
5 กันยายน 2550 21:40 น. - comment id 749947
ทำได้แน่นะคะ รู้ว่าทำไม่ได้หรอก..
6 กันยายน 2550 04:36 น. - comment id 750083
อย่าลืมกันเลยนะค่ะ อิอิ แซวเล่นค่ะ
17 กันยายน 2550 08:59 น. - comment id 754776
ลืมหรือไม่สำคัญไฉนหนอ รอแต่วันไหนใจพี่จะเลิกเจ็บ จะได้มีที่ว่างเก็บรักดีดี สักที รอนานแล้วนะ
24 ธันวาคม 2551 06:08 น. - comment id 928166