เจ็บเพราะคำรักล้อพ้อลวงหลอก เจ็บย้อนยอกหยอกล้อเล่นเช่นขันขำ เจ็บซานซมขมไหม้ใจระกำ เจ็บชอกช้ำเพราะคำรอหนอใจเรา อีกเมื่อไรกันเล่าเจ้าหายเจ็บ ลืมหนาวเหน็บเนื้อใจไม่หงอยเหงา ใจพร้อมยิ้มพิมพ์ภาพหวานเนิ่นนานเนา และยั่วเย้าเยี่ยมใจให้ฝันดี.
4 กันยายน 2550 07:00 น. - comment id 748778
แวะมาเยี่ยมนางฟ้าสลักพิณ กลอนน่ารัก เป็นกันเอง อบอุ่นใจดีนะคะ มอบใจอดทนให้นะ
4 กันยายน 2550 11:39 น. - comment id 748897
เจ็บนี้อีกนานค่ะ..ลืมยาก.. แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ.. อย่าลืมไปเยี่ยมที่ http://www.acccomp.ath.cx/meu/ บ้างนะคะ.. ขอบคุณค่ะ..
4 กันยายน 2550 12:13 น. - comment id 748931
สงสารหัวใจจังครับ ให้ผมช่วยอะไรได้บ้างล่ะครับ
4 กันยายน 2550 13:11 น. - comment id 748962
สวัสดีค่ะพี่นางฟ้า แวะมาเอาใจช่วยให้หายเหงา
4 กันยายน 2550 16:25 น. - comment id 749078
ดีค่ะแวะมาทักทายเยี่ยมชมผลงานค่ะ
4 กันยายน 2550 16:36 น. - comment id 749089
เอาใจช่วยนะคะ...ต้องลืมได้สิน่า...
4 กันยายน 2550 17:03 น. - comment id 749129
ขอบคุณค่ะคุณเก็จถะหวาขอบคุณค่ะคุณwhite roses นางฟ้าแว้บไปแล้ว แต่ไม่ทราบจะสมัครสมาชิกไงค่ะช่วยให้กำลังใจซีคะพี่ชายคุณคนบนเกาะขอบคุณจ้าคุณ"ล้น" ใจขอบคุณค่ะตุณBlack MooNขอบคุณค่ะคุณโคลอน
4 กันยายน 2550 19:40 น. - comment id 749217
สวัสดีค่ะนางฟ้า ต้องอีกนานสักเท่าไหร่หัวใจเอย ถึงจะเฉยกับความเจ็บเลิกเก็บช้ำ เลิกร้องไห้มีน้ำตาว่าระกำ เจ็บซ้ำซ้ำอีกเท่าไหร่ใจถึงลืม สบายดีไม๊จ๊ะ
5 กันยายน 2550 05:41 น. - comment id 749479
นั่นซีคะคุณทะเลใจอีกเมื่อไหร่ใจเราจะลืม