เหมือนชีวิตมีใครให้เต็มแน่น แต่แร้นแค้นความรักเสียนักหนา โดดเดี่ยวกับคืนวันที่ผ่านมา ลบอ้างว้างด้วยน้ำตานองหน้าตน ความผูกพันนับวันจะร้างไร้ เนื้อหัวใจแตกแห้งราวแล้งฝน หวังอุ่นไอในรักใครสักคน ก็หมองหม่นทุกครั้งที่หวังครอง แค่เพียงหนึ่งพึงรักยากจะคว้า ใครต่อใครปรารถนาเป็นเจ้าของ ถอนตัวเดินจากไปไม่เรียกร้อง แม้จะต้องทนร้าวหนาวหัวใจ.. สิ้นความหวังความฝันแล้ววันนี้ อาจเหลือที่มีสิทธิ์ได้ชิดใกล้ นั่นคือเสียงทอดถอนตอนหายใจ ยากที่ใครล่วงล้ำมากล้ำกราย อยู่กับอวลกลิ่นอายความพ่ายแพ้ เลิกเหลียวแลแล้วรักเอ๋ยที่เคยหมาย ลมหายใจเปล่าเปลี่ยววันเดียวดาย คือสมบัติชิ้นสุดท้าย..ได้ครอบครอง.. .....
28 สิงหาคม 2550 17:56 น. - comment id 741330
ซื้อค่ะซื้อ
28 สิงหาคม 2550 13:19 น. - comment id 745257
สวัสดีค่ะ.... ลมหายใจความเดียวดายในปลายทาง ต้องอ้างว้าง...โศกเศร้า...เหงาขื่นขม ทุกย่างก้าว...ที่ผ่านผัน...หวั่นระทม ไร้ภิรมย์...ชื่นสุข...ทุกข์เข้าครอง... สบายดีนะคะ เพี๊ยงงงงง ความเดียวดายจงคลายบรรเทาอย่าเศร้าเลย... รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงเสมอ...
28 สิงหาคม 2550 14:20 น. - comment id 745320
ผู้หญิงช่างฝัน ก็มิอาจ เรียกร้อง ก้องประกาศ มิสามารถ ฝืนใคร ให้ปรารถนา จำทนอยู่ โดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา มีเพียงเงา กันจันทร์จ้า ยามราตรี (¯`°•.¸♥♥¯`°•ศรรกราหน้าทะเล้น•°´¯♥♥¸.•°´¯)
28 สิงหาคม 2550 14:31 น. - comment id 745341
หากแม้นหวังเพียงหนึ่งอุ่นไอรัก หวังสมัครรักใคร่ใครกันหนอ เสียงความหวังที่ฟังช่างทดท้อ อยากบอกหนอขอเป็นคนปลอบใจ กลอนเศร้าจังเลยค่ะ ขอเป็นเพื่อด้วยคนนะค่ะ
28 สิงหาคม 2550 15:49 น. - comment id 745398
มีคนตั้งมากมายที่รักคุณ 1.ก้าวที่..กล้า 2. เพียงพลิ้ว 3............. ไม่เหงาหรอกนะคะ
28 สิงหาคม 2550 16:07 น. - comment id 745412
.. อ่ะ หนึ่ง... .. อ่ะ สอง ... อิ..อิ.. นับตั้งนาน.. มีอยู่สองคน... ฮี่.. แวะมาแซวคุณเพียงพลิ้วก่อน .. แบบว่า.. เฉพาะกิจ...
28 สิงหาคม 2550 16:37 น. - comment id 745433
3...จะกล้าให้เติมให้ไหมน้า 4........5555 รึจะให้ให้อักษรย่อดี อิอิ
28 สิงหาคม 2550 16:59 น. - comment id 745457
มานั่งเป็นเพื่อนยามเหงาๆนะครับ อย่าได้ทุกข์ใจไปเลย วันพร่งนี้ยังมี ลมหายใจแห่งการเริ่มต้นยังมี
28 สิงหาคม 2550 17:28 น. - comment id 745482
ดีคะ พระจันทร์ ฯ แวะทักทายกันค่ะ มาดูแลยามเธอเหงา
28 สิงหาคม 2550 18:04 น. - comment id 745513
ไม่เหงาค่ะ..มีกุหลาบมาเป็นเพื่อนอีกคนค่ะ...
28 สิงหาคม 2550 18:37 น. - comment id 745534
กลอนเพราะดีนะคะ อ่านแล้วก็รับรู้ความเจ็บเลยคะ . เป็นกำลังใจให้นะคะ แวะมาทักทายค่ะ
29 สิงหาคม 2550 11:07 น. - comment id 745806
ชอบครับ...เนียนดี.. เนียนแบบโศกๆน่ะครับ.. หมายถึงเนื้อกลอน..แหะ..แหะ.. แวะมาทักทายครับ..
30 สิงหาคม 2550 12:23 น. - comment id 746370
very good idea
31 สิงหาคม 2550 13:52 น. - comment id 746980
ฤา...รักคือความโศก ปกคลุมโลกทั้งใบอย่างไร้เสียง แตกกิ่งก้านเดียวดายอยู่รายเรียง และมีเพียงรูปเงาความเปล่าดาย โหยหา เรี่ยวแรงปรารถนาอ่อนล้า-หน่าย จมจ่อมจินตนาการบนลานทราย ซึมทราบระเหิดหายในสายกาล บ่มร่ำ เจ็บจองจำย้ำจด-ยิ่งรสหวาน ยิ่งกลับย้อนขมปร่าเพลาจาร นานนับนานซอนทรวงเป็นบ่วงร้อย ฤๅ...รักคือความเศร้า ครอบงำเจ้าแล้วอย่างแผ่วค่อย ทุกขณะใจเต้นใครเร้นรอย ใครรอคอยใครอยู่ไม่รู้แล้ว ด้วยความคิดถึง