สายฝนสาดโปรยปรายกายหนาวสั่น คนไหวหวั่นขวัญคว้างอ้างว้างเหลือ อยากยินคำย้ำรักหนุนนำจุนเจือ ลูบไล้เยื่อของใจไหวเบาบาง ให้สายฝนกระซิบรักถักทอตอบ มาปลุกปลอบคนใจเหงาเศร้ามิสร่าง ชโลมไล้ไอสุขอุ่นกรุ่นมิจาง ขับทุกข์ร้างจากใจด้วยไอเย็น
21 สิงหาคม 2550 06:23 น. - comment id 741592
ลมร้อยล่วงปอยฝน ให้เปียกปนคนหม่นเหงา ล้างร้าวให้บรรเทา ลืมโศกเศร้าที่เผาทรวง
21 สิงหาคม 2550 12:33 น. - comment id 741796
ระวังเป็นหวัดนะคะ..
21 สิงหาคม 2550 12:50 น. - comment id 741836
มองเม็ดฝนหล่นพราวหนาวทรวงลึก ความรู้สึกหงอยเหงาเข้าโถมขวัญ ไอละอองต้องลมพรมพลิ้วสั่น เหมือนชีวันจะขาดรอนตอนฟ้าคราง แต่ก็อยากให้ฝนตกข้าวจะได้งาม
21 สิงหาคม 2550 13:21 น. - comment id 741859
สายฝนย็นฉ่ำเสมอ แต่ก็ทำให้เราเป็นหวัดได้ครับ
21 สิงหาคม 2550 19:56 น. - comment id 742130
ชอบวันฝนตกมากจ๊ะ อาจเกิดหน้าฝนก็ได้ รู้สึกเสียงฝนทำให้รู้สึกสงบ (ไม่เอาแบบพายุนะจ๊ะ) เป็นสาวไม่กลัวฝน...บาย
21 สิงหาคม 2550 21:31 น. - comment id 742181
อืม!...น่าคิดมากนะคะคุณปลายตะวันน้องนางฟ้ากางร่มค่ะคุณพี่white rose..ขอบคุณในความห่วงใยมากนะคะใช่ค่ะฝนตกข้าวงาม...อากาศก็เย็นสบายค่ะคุณฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)จ้าพี่ชายก่องกิกฝนตกอากาศก็เย็นสบายดีนะคะคุณดิออร่า