หน้าส่วนตัว
ไม่อาจลืม ได้เลย คนเคยรัก
แสนช้ำนัก เคยหวานชื่น คืนเราสอง
ไม่ลืมฝัน โชติช่วง ท่วงทำนอง
สุขที่ปอง คือฝัน ที่หวั่นใจ
ก้าวเดินไป ไกลกัน ในวันนี้
เพียงวลี ว่ารัก แล้วผลักไส
ล้วนถ้อยคำ ร้อยล้าน มาสานใจ
หวลอาลัย ให้กัน นั้นไม่มี
เธอไม่คิด ถึงวัน ฝันร่วมสร้าง
รักจึงร้าง แสนช้ำ ซ้ำหลีกหนี
ปล่อยให้ใจ ดวงน้อย คอยวลี
เหลือใจที่ เจ็บฝืน กลืนน้ำตา
ยังเดียวดาย ใจฉัน ในวันนี้
ไร้วลี อ่อนหวาน ปานรักษา
ยินเสียงแผ่ว แว่วไห้ อาลัยลา
ฝืนลืมตา ฟังเสียง สำเนียงลวง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 18 ส.ค. 2550 14:34 น. - ID 106152 
869
2
0
18 สิงหาคม 2550 15:00 น. - comment id 740005
แรงลมหนาว...หนาวสั่น..วันสิ้นหวัง ทำนบพัง..น้ำตาไหล..มิอาจกลั้น ความหม่นหมอง..สุดทน..จนกัดฟัน เพราะโดนหยัน..เหยียบย่ำ..จนช้ำชา...แวะมาอ่านค่ะ..
19 สิงหาคม 2550 10:10 น. - comment id 740308
เมื่อแรกพบ เธอเหมือนดั่ง นางฟากฟ้า แต่พอลา นำตาดั่ง มรสุม มองกลับกัน เธอนันเป็น ดั่งคนลุ่ม ที่มาซุ่ม เอาชีวา ชายทั้งหลาย เธอนันทำ ให้ให้ใจฉัน พังทราย เธอเปรียบได้ ดั่งมารร้าย หมายชีวา ผู้ที่ผิดหวังจากความรักทั้งหลาย จงอย่าพ่ายแพ้ต่อมัน ยังมีคนดีๆอีกเยอะที่รอเราอยู่
19 สิงหาคม 2550 12:53 น. - comment id 740419
ได้รับรูป ดอกไม้ สวยสดใส เหมือนแทนใจ ของน้อง ฝากให้พี่ แต่ดอกไม้ คือลั่นทม เหมือนคนดี ที่ระทม ตรมใจ มิวายวาง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
