ฝากจันทร์

อารีณา

หวิว หวิว พริ้วอ่อนไหว       แทบขาดใจก่นให้โหย
โปรยปราย สายลมโชย         กลับอิดโรย ล้าแรงลง
เพ่งพิศเดือนดารา                  ประกายจ้าเจิดดำรง
น้ำค้าง เริ่มตกลง                   หล่นระลง ยอดหญ้าคา
เกศา   ที่ดำขลับ                   วาวมันวับจับหัวใจ                   
 ลืมแล้วหรืออย่างไร          เคยให้ใครเคลียเคล้าคลึง                                   
หริ่งหรีดเรไรร้อง              ดั่งเตือนน้องให้นึกถึง
 สัมผัสยังตราตรึง             สุดซ่านซึ้ง ใจเจียนตาย
                           
วาย วายดั่งสูญชีพ                    ดวงประทีปมอดไหม้หาย
โศกเจ้า บ่ รู้คลาย                    รักสลายสิ้นแดดวง
เกล็ดแก้วหล่นระริน                 แทบพังภิณฑ์ น้ำตาร่วง
เช่นนี้เขาเคยห่วง                       โอ้คนลวง มาร้างไกล
ราตรีจะลาโลก                           สาวยังโศกบ่รู้หาย     
สะอื้นด้วยเดียวดาย                   สุดใจหายให้อาลัย
ฝากจันทร ก่อนลาลับ                หากเขาหลับคู่กับใคร
ช่วยบอก ฉันฝากใจ                    อยากมอบให้ เขาฝันดี