....จึงจรดคำย้ำคิดลิขิตเขียน คะนึงหายังวนเวียนถึงดวงสมร วิญญาพี่เจียนขาดอยู่รอนรอน ใคร่วานวอนจอมขวัญข้ามาดูใจ ที่พี่ครวญหวลหาเพราะไกลห่าง เกรงรักร้างจางสัมพันธ์พี่หวั่นไหว คงระทมข่มเศร้าเหงาเรื่อยไป แม้นยิ้มชื่นด้วยฝืนไว้แทบวายวาง เพียงหนึ่งคำก็พอแล้วแก้วตาเอ๋ย แม่นงนุชอย่าเมินเฉยพี่หมองหมาง ยังรักพี่เช่นเดิมแน่แม่นวลปรางค์ ยังปราณีพี่อยู่บ้างไหมคนดี หากแม้นเจ้ารักมั่นไม่แปรเปลี่ยน ค่อยขีดเขียนวจีพจน์เถิดโฉมศรี รับเพียง...ใช่..รักพี่แท้แน่ไมตรี ชุบชีวีพี่นี้อีกยืนนาน....
8 สิงหาคม 2550 02:27 น. - comment id 735251
รักไม่ร้าง คงไม่ห่าง จากไกล หากดวงใจยังใกล้...เคียงกัน แวะมาทักทายคะ
8 สิงหาคม 2550 09:11 น. - comment id 735291
สามวันจากนารีเป็นอื่น ผมยังสะอื้นอยู่เลยพี่ เอางี้ดีกว่าเข้าท่าดี ก็ต่างคนต่างมี(กิ๊ก)ค่อยเท่ากัน สวัสดีคร้าบ เบื่อผู้หญิงเมื่อไร อยากเปลี่ยนจากผู้ชายสีครามเป็นสีม่วง ก็บอกผมนะครับ เเว้ก ล้อเล่น
8 สิงหาคม 2550 14:29 น. - comment id 735423
รักแน่ ๆ ค่ะ..ย้ำอีกครั้งว่า "รัก".. ขออนุญาตเจ้าของบ้านแซวความคิดเห็นที่ 2 นิดนะคะ.. คุณสืบพงษ์..หญิงรพีอ่านนามปากกาคุณปั๊ป..ขำกลิ้ง... แอบมามุ่งสืบพันธุ์แถว ๆ นี้เองเหรอคะ..
8 สิงหาคม 2550 19:08 น. - comment id 735541
ที่ไม่ได้บอกว่ารักเพราะไม่กล้า ก็กลัวพี่ยาจะว่าน้องใจง่าย บอกให้พี่รู้ว่าน้องนั้นรักหมดใจ ไม่เหลือให้ใครรู้เอาไว้นะคนดี สวมรอยค่ะ อย่าว่ากันนะคะ รักกันดีกว่าเกลียดกันเนอะ