ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร ซาบซึ้งในความจริงอยู่เสมอ ยอมรับขอแต่เพียงได้รักเธอ ใจจึงเพ้อรักเพื่อให้ใช่ครอบครอง ไม่คิดหวังให้เธอมารักตอบ ขอแค่ลอบห่วงใยใจสอดส่อง ให้เธอรู้มิหวังจะจับจอง แค่ลอบมองเธอนั้นฉันสุขใจ ใจคงสุขเพียงได้ใฝ่คิดถึง เธอเป็นหนึ่งซึ้งรักรู้บ้างไหม ถึงเรานั้นอยู่ห่างกันแสนไกล แม้มีใครเคียงข้างไม่หมางเมิน ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร ด้วยเต็มใจให้ทุกอย่างไม่ห่างเหิน ไม่เสียใจช้ำใจกล้าเผชิญ เป็นส่วนเกินด้วยเต็มใจให้เธอเอง http://doosong.exteen.com/20070707/entry
7 สิงหาคม 2550 08:42 น. - comment id 734750
เธอคนนี้ นั้นมีแต่ให้ ชอบใช่ไหม น้องจึงให้พี่ อยากได้สิ่งใด น้องหามาให้ทันที ให้พี่มากแบบนี้ เกรงใจรู้ไหมแม่คุณ
7 สิงหาคม 2550 14:04 น. - comment id 734927
โห...เต็มใจให้จริงๆด้วยอิอิอิ กลอนเพราะดีค่ะ
7 สิงหาคม 2550 21:16 น. - comment id 735151