*-*-*-ผู้หญิงใจร้าย-*-*-*
ทาสกวีแลเทพธิดากวี
๑ ม่านน้ำเริงระบายเป็นสายฝน
ลมบนเริงระบำบนฟ้าหนา
หยาดทิพย์กลั่นรวงร่วงมา
กอดหล้าพ้อพลอดออดอ้อนกัน
๒ ลมฝนกอดเกี้ยวเรียวใบไม้
ซบไซร้ซาบซ่านหวานวสันต์
กระซิกกระซี้กับมาลีจู๋จี๋กัน
ผกาพรรณเผยอดอกหยอกพิรุณ
๓ หยาดน้ำตานางฟ้ามาอ่าโลก
โบยโบกหยาดทิพย์อบอุ่น
ประโลมเล้าเย้าหญ้าอย่างการุณ
สมดุลแต่นภาลงมาตฤณ
๔ หยาดพิรุณโอบอุ้มความชุ่มชื้น
รื่นรื่นรำเลบงเพลงถวิล
สุหร่ายรดหมดหล้าทั้งฟ้าดิน
ละเลงรินรากหญ้าอินทราลัย
๕ ฝนเอยคือหทยาสุดาแก้ว
เพริศแพร้ววิจิตรพิศมัย
โฉมงามทรามสงวนนวลละมัย
สถิตในแท่นทิพย์ฉิมพลี