โอ้สายรุ่ง พาดยาวจรดปลายฟ้า รวมใบหน้าแห่งมิตร คนทั้งหลาย ทั้งพวกเขาจับมือกัน จากหัวใจ ทักทายกัน เหมือนดั่ง บอกรักกัน The colours of the rainbow, so pretty in the sky Are also on the faces of people going by I see friends shakin' hands, sayin' "How do you do?" They're really saying "I love you" เสียงทารกตัวน้อย ร้องออดอ้อน ช่างเว้าวอน บอกสัญญาน เมื่อหิวโหย วันเลาผ่านไป ติดปีกโบย และก็ โดยปริยาย เด็กโตพลัน โอ้แท้จริงอีกมากมายในโลกนี้ สรรพสิ่งมากเกินกว่าฉันจะรู้ ฉันคำนึงครวญคิด พินิจดู โลกน่ารู้ น่าสนใจ น่า มหัศจรรย์ I hear babies cryin', I watch them grow They'll learn much more than I'll ever know And I think to myself, what a wonderful world
29 กรกฎาคม 2550 18:21 น. - comment id 731290
ช่ายแล้ว..ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่รอให้เรา ได้เรียนรู้และได้สัมผัส...ในโลกกว้างใบนี้
29 กรกฎาคม 2550 19:48 น. - comment id 731299
bananaleaf จริงค่ะ ทุกๆอย่างในโลกใบนี้ มีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่บางครั้ง เราไม่เข้าใจว่าทำไมและอะไร ขอบคุณนะคะ ทีมาเยี่ยมรีณา
29 กรกฎาคม 2550 21:29 น. - comment id 731332
To the world you may be one person, but to one person you may be the world. อิ..อิ..That's why the world is full of wonder!
29 กรกฎาคม 2550 22:06 น. - comment id 731343
ยาแก้ปวด ดีใจค่ะที่ได้คุยกัน !" !" !" Ah, you are so great, and I am so small, I tremble to think of you, World, at all; And yet, when I said my prayers to-day, A whisper inside me seemed to say, "You are more than the Earth, though you are such a dot: You can love and think, and the Earth cannot!" !" !"
31 กรกฎาคม 2550 15:56 น. - comment id 731867
มาช้าไปหน่อยคอมพังนะคะ โลกใบนี้คือสิ่งมหัศจรรย์ค่ะ...รวมทั้งเราทุกคนด้วยค่ะ
31 กรกฎาคม 2550 20:43 น. - comment id 732038
มณีจันทร์ ขอบคุณ นะคะที่ชอบ รีณาชอบความช่างคิด ของเค้าค่ะ
2 สิงหาคม 2550 15:11 น. - comment id 732902
ก็ดีนะกลอนผมชอบมากคร้าบ