...อันความรักหนักนักมักเป็นบ้า กังวลพาจิตใจไม่สุขสม มักจะเล่นเกินบทประชดอารมณ์ ก็ขื่นขมในหทัยที่ใฝ่รัก เมื่อวันนั้นฉันเธอบำเรอใคร่ ใจจ่อใจสู่สมภิรมย์สลัก คำต่อคำจำนรรจ์นั้นหวานนัก สองสมัครร่วมกายไว้ด้วยกัน มาวันหนึ่งเธอฉันนั้นต่างคิด ให้หลงผิดแผกไปพาใจสั่น เธอก็คิดฉันก็คิดสารพัน ว่ารักนั้นมีสองให้หมองใจ เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวปานเกลียวคลื่น ที่ห้ำหื่นซัดคลั่งฝั่งไศล ฝั่งไม่โต้โมโหเลวดั่งเปลวไฟ ถั่งโถมใจให้เร่าร้อนอาวรณ์ครัน ต่างใฝ่หารักใหม่มาไว้แนบ เพื่ออิงแอบสมกายหายกระสัน ด้วยอารมณ์เหลืออดประชดกัน แต่ใจพรั่นห่วงรักเก่าให้เศร้าตรม ที่จริงแล้วเธอฉันนั้นหลงผิด ต่างมัวคิดระแวงไปให้ขื่นขม ด้วยจิตใจจ่อจดประชดอารมณ์ หลงเริงรมย์กามายั่วให้มัวเมา เมื่อทิฐิจางหายในวันนี้ ก็ช้ำที่จิตใจได้โง่เขลา เพราะหลงผิดริษยาปัญญาเบา จำสองเราเศร้าอนาถคลาดรักเอย ฯ
"เพชรสังคีต" 13 ก.ค. 2550 22:17 น. - ID 104824 
705
1
0
13 กรกฎาคม 2550 22:45 น. - comment id 724579
ความรักหรือ คือ การเเลกเปลี่ยนในสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง *************************************
13 กรกฎาคม 2550 22:58 น. - comment id 724590
ประชดแต่พองามนะคะ จะได้ไม่มาเสียใจทีหลัง
14 กรกฎาคม 2550 00:53 น. - comment id 724641
จึงได้มี.........คำว่า รัก... คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ คือหยาดน้ำอัมฤตอันชื่นชุม คือเกษรดอกไม้ คือไฟรุม คือความกลุ้ม คือความฝัน นั่นแหละรัก ไม่รู้จิงป่าว.............
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
