ระร้อยรัก ระรินไล้

ทั้งร้อยพัน บุปผชาติ กลิ่นหอม
ยีเย้ายวน ภมรยอม แม้ชีพ
คราเคล้าคลึง หานึกถึง ชีพสิ้น
เพียงดมดอม เกลือกกลั้วกาย ไป่สนสิ้น ชีวาฯ
เหมือนนางหนึ่ง งามใจ ภมรพี่
สุวพัชร กัญญาแก้ว ห่อนหา
เพียงยินนาม เสนาะโสต หลับฝัน
ผิได้ชม เรียมอาจเหมือน ภมรแม้น ลืมตายฯ
ดั่งหลับฝัน อยู่ในห้วง นิรมิต
กลิ่นกายติด สัมผัสหอม บ่หาย
จวบจนรุ่ง สุรีย์แสง นภาผ่อง
เหมือนหนุนเนื้อ นวลน้อง อุ่นไออก พิมพ์พยอมฯ
ระร้อยรัก ระรินไล้ อิงแอบ
นาสิกแนบ ปรางค์นวล นางหอม
พลางพรมจูบ เกี้ยวเกี่ยวกอด สรรพางค์
ระรวยรื่น รมณ์ยารัก ไป่รู้ ลืมเลือนฯ
สลักเอย สลักจิต ใจพี่
ด้วยรักเจ้า สลักนี้ ใจเหมือน
ถึงแม้ชีพ ม้วยมรณ์ บ่ไถ่ถอน รักได้
รักสุ กำซาบซ่าน สรรพสิ้น อินทรีย์ฯ
เพียงนางเดียว ผูกพันเกี่ยว ใจรัก
เป็นประหนึ่ง เพชรสลัก ชีพนี้
ความรักใด มิอาจกล้ำ กำแหงหาญ
ให้รักห่าง สุวพัชรผู้ ภรรยา พี่เอยฯ.

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ปักษาสวรรค์ 13 ก.ค. 2550 01:38 น. - ID 104788

947

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/104788 ที่มา: จากชายผู้อันเป็นสุดที่รัก , ปักษาสวรรค์

comments powered by Disqus

bananaleaf

13 กรกฎาคม 2550 07:22 น. - comment id 724046

แม้นมิอาจได้รู้          เป็นใคร
แต่ก็ชุ่มชื่นใจ                  แทนน้อง
หมายมั่นปักฤทัย              เพียงหนึ่ง  ภรรยา
รพีใคร่แซ่ซร้อง               ต่อรัก  มั่นคง

หวานซะไม่มีเลยค่ะ....
นี่ขนาดไม่ได้รู้จักว่าเป็นใครแต่ก็แอบอิจฉาลึก ๆ เนาะ...
คำที่ใช้ก็งดงามนะคะ..คงแต่งออกมาจากก้นบึ้งของใจอย่างแท้จริงเนาะ..

ดอกไม้จ้า

13 กรกฎาคม 2550 07:49 น. - comment id 724052

รอยรักสลักมั่นแท้           ยินดี
เพียงแค่หนึ่งสามี            มั่นไว้
ยินคำพร่ำวจี                  พรรณนา
รักมากเกินกล่าวให้        ซาบซึ้งตรึงทรวง

หัดแต่งโคลงใหม่มาดๆ  โคลงคุณไพเราะมาก
อ่านได้อารมณ์ดีแท้ๆเลย

ด้า

13 กรกฎาคม 2550 11:49 น. - comment id 724116

ระรินรื่นร้อยรักพรรณา

วาจาประหนึ่งปานสานสัมผัส

เกี้ยวพาคลุกเคล้าเข้ากอดรัด

สัมผัสนิ่มเนื้อเพื่อเชยชม  

....โคลงม่ายเป็นจ้า

สาวดอย

14 กรกฎาคม 2550 10:53 น. - comment id 724768

เป็นความรักที่งดงามจังค่ะ....พี่สุคงน่ารักมากมาย.............ขออธิฐานให้รักเรางดงามแบบนี้บ้าง

สาว

14 กรกฎาคม 2550 16:35 น. - comment id 724911

รัก นี่มีอิทธิพลมากจังนะค่ะ  เพราะมากๆ

สิท..&..อุษา:

11 กันยายน 2550 02:17 น. - comment id 752216

....ใจเอ๋ยใจพี่ร้อน...  ขอวอนเจ้าช่วยรักษา
ร้อนรุ่มอยู่ในอุรา...  อุษานำพาใจสงบเย็น
เพราะเหตุอันใดลือ .. ไห้ถือสิทธิ์ สิงอุรา
อาจเป็นเพราะแก้วตา...  อุษาสิงอยู่ในทรวง
หรือเป็นเพราะผลพวง...  ห่วงเท่าชีวิตจิตคิดถึง
ใจสิทมีษาจึง...  เฝ้าคิดถึงร้อนอุรา......

สิทธิศักดิ์..รักอย่างโดดเดี่ยว

11 กันยายน 2550 02:46 น. - comment id 752217

...อ่านแล้วอ่านอีกนะ....น้ำตาก็ใหล
สิทอ่านแล้วทำไมน้ำตาใหลทุกที
...สิทมาอ่านของคุณแล้วนะ
สิทไม่เก่งเรื่องกลอน
ใครคือวัตถุดิบในการเขียนของคุณนะ
...แต่ผมดีใจที่คุณทำอะไรซักอย่างก็
..เพราะจับหัวใจดี..''ระร้อยรัก..ระรินไล้''
เพราะมาก..วัตถุดิบที่คุณใช้แต่ให้เค้าคงมี
ความสุขมาก..นี่ก็ตัวผมนะถึงคุณ
...........'''ระรินหลั่งใหลลวยรดจรดแก้มพี่......ษาน้องคนดีพี่คิดถึง....ภมรน้องนอนแล้วแต่พี่ยังคำนึง....พี่ยังตื่นยังครวญหายามราตรี.''..##
ถึงจะมีน้ำตาใหลแต่ก็ห้ามความรักที่มีต่อคุณไม่ได้

+ comment แสดงความคิดเห็น