จุมพิตฝากสั่งไว้....................คนึงครวญ พรมแผ่วแนวปรางนวล................นิ่มน้อง สัญญาว่าพี่หวน............................คืนแน่ แม่เอย รักบ่คลายจิตคล้อง.......................อยู่พ้อง ครองเคียง ลูบไล้รอยนิ่มเนื้อ.................นวลปราง เรียมร่ำคร่ำครวญคราง...............อกไหม้ พบรักใหม่จึงร้าง.........................แรมห่าง ใจเนอ ฝากแต่รอยจูบไว้........................กรุ่นเนื้อ น้องนาง
7 กรกฎาคม 2550 13:08 น. - comment id 717935
อุ๊ย! แก้มใครนะเปงสีแดงเลยยยยย......
6 กรกฎาคม 2550 16:28 น. - comment id 720786
รู้เลยครับว่าใครแต่ง......... เพราะดีมากครับ โคลงสี่สุภาพ ...ใบตอง....อ่านกลอนทั้ง 2 บทแล้วอย่ามาว๊ากพี่นะ
6 กรกฎาคม 2550 16:33 น. - comment id 720789
ปู่ก่องกิก จะมาว้ากคุณปู่ได้อย่างไร ก็ตัวปู่หาเป็นชายคนนั้นไม่ จะเป็นใครรพีรู้อยู่แก่ใจ แต่มิใช่ปู่แน่แน่ขอแก้ความ ขี้ตั๊วนะปู่น่ะ..
6 กรกฎาคม 2550 16:52 น. - comment id 720795
แอบมาดูรอยจุมพิตค่ะ....
6 กรกฎาคม 2550 17:16 น. - comment id 720809
เพราะมากนะคะ
6 กรกฎาคม 2550 17:18 น. - comment id 720810
อยากแต่งโคลงแบบนี้เป็นบ้างจัง ว่างสอนบ้างสิคะ...เพราะดี..
6 กรกฎาคม 2550 17:37 น. - comment id 720818
ฝากรอยจุมพิตไว้ก็เก็บเอาไว้อย่างนั้นแหละ ปล่อยให้มันเน่าไปกับแก้มเราเลย หึ่งไปมะ ไปก็ไปหารอยจิมพิตใหม่ซะเลยเอาให้ปากกว้างกง่า 10 เท่าเลย อิอิ อันนี้น่ากลัวไป สวัสดดีค่า
6 กรกฎาคม 2550 17:39 น. - comment id 720819
หวาดดีคุญหญิงรพี "จุมพิตฝากสู่น้อง กัลยา หอมกลิ่นแก้มกานดา พี่เฝ้า นวลปรางน่าปรารถนา ยิ่งแท้ นางเอย ซ้ำที่รอยปรางเจ้า สุขแท้ใดเทียม *****อิอิ ขอดำน้ำอีกครั้งจ้า น้ำท่วมบ่อย `.¸¸.´´¯`._. ศรรกราจอมป่วน `.¸¸.´´¯`._.
6 กรกฎาคม 2550 18:47 น. - comment id 720843
พิมจังเขินอะ ดีจ้า..คุงหญิงรพี.เจ้าคะ.....จุ๊บๆ
6 กรกฎาคม 2550 19:17 น. - comment id 720846
หญิงรพีค่ะ มีรอยจุมพิตใครประทับให้หรอค่ะ..น่ารักจริง ๆ
6 กรกฎาคม 2550 19:22 น. - comment id 720848
Whitelily แอบมาดูน่ะระวังเป็นตากุ้งยิงนะคะ..
6 กรกฎาคม 2550 19:25 น. - comment id 720849
คุณอารีณา ขอบคุณค่ะ..เพิ่งฝึกแต่งน่ะค่ะ..เป็นครั้งที่สามเร้วววว.. ต้องหมั่นเขียนอีกเยอะๆ ค่ะ..
6 กรกฎาคม 2550 19:27 น. - comment id 720850
คุณยาแก้ปวด มิบังอาจเป็นครูสอนได้หรอกเจ้า... ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย... เหมือนเดิมค่ะวันนี้..ทั้งวันได้แค่สองบท..
6 กรกฎาคม 2550 19:30 น. - comment id 720851
คุณมณีจันทร์ ถึงขนาดแก้มเน่าก็ไม่ไหวแล้วค่า.. รึยังไงกัน...สงสัยแก้มรพีคงเน่าจริง ๆ ละมั้ง.. ถึงไม่มีใครมาหอมซะที....พูดไปได้ไงนั่น..
6 กรกฎาคม 2550 19:32 น. - comment id 720852
หวัดดีค่า..บรมครูหนูศรรก....อายจัง..ให้กำลังใจหญิงรพีด้วยเน้อ.. กำลังเรียนรู้แล้วก็ฝึกปรืออยู่ค้าบบบบ...
6 กรกฎาคม 2550 19:35 น. - comment id 720853
คุณพิมญดา มาจุ๊บเขาแล้วก็หนีเค้าไปเหมือนเคยใช่มั้ยล่ะ..
6 กรกฎาคม 2550 19:37 น. - comment id 720854
คุณผู้หญิงมือสอง ก็รอยจุมพิตของหนุ่มเรนน่ะสิ.. เผลอพูดไปได้ไงนั่น..แย่เลยแฟนเรนน่ะทั่วประเทศเลยนะนั่น ตายแน่ ๆ งานนี้รพีตายแน่ๆ..
6 กรกฎาคม 2550 20:06 น. - comment id 720867
หญิงรพี ผีมืองานโคลงไม่ธรรมดานะเนี่ย..นับถือๆ
6 กรกฎาคม 2550 20:53 น. - comment id 720893
คุณฤทธิ์ ศรีดวง เพิ่งจะฝึกเขียน..ไม่ต้องมาหัวเราเยาะกัน... ไม่หวั่นไหวหรอกขอบอก..งานนี้สู้ตาย.. หาใช่เป็นดังเช่นท่านฤทธิ์ ช่างวิจิตรพันอักษร กาพย์ กลอน ร่าย อีกทั้งโคลงสี่สุภาพทราบแก่ใจ ว่าฝีมือท่านนั้นไซร้ปรมาจารย์.. มิอาจทาบฝีมือ กำลังหมั่นฝึกปรืออยู่ รู้ท่านเก่งเทียบชั้นครู มิอาจสู้..อย่าหลู่กัน ความสามารถต่ำต้อย...........สามัญ เพียรแน่วแน่ฝ่าฝัน......................ไป่ท้อ จิตนั้นมุ่งขยัน...............................ขันแต่ง โคลงกลอน เพียงแต่ท่านอย่าล้อ......................เล่นลิ้น หยามกัน ท่านฤทธิ ศรีดวง..รพีไม่มีความรู้เท่าไรหรอกนะ.. มานี่ก็เพื่อฝึกขีดเขียนแค่นั้นแหละ..มิอาจเทียบเท่าฝีมือท่านได้หรอก..
6 กรกฎาคม 2550 21:39 น. - comment id 720905
หญิงรพี อ้าวๆๆ..ผมรู้สึกอย่างไรก็ว่าไปตามนั้น.... จะเหยียดหยันอคติคงมิใช่ จะหยอกล้อต่อคำทำด้วยใจ ปลีกเวลาได้สักครั้งช่างยากนัก เพราะอ่านงานมากมายของใบกล้วย รู้ร่ำรวยเจรจาและน่ารัก ก็ลองคอมเมนท์ดูอยากรู้จัก ด้วยเป็นนักเลงกลอนใช่สอนคำ ขอโทษถ้าเขียนไปไม่สุภาพ และยอมกราบหากทำให้ใจชื่นฉ่ำ เป็นเพื่อนกันเถิดหนาอย่าใจดำ อยากจดจำมิตรภาพตราบเท่านาน...
7 กรกฎาคม 2550 06:44 น. - comment id 720948
คุณฤทธิ์..ไม่ต้องถึงกราบหรอก..รพีล้อเล่น..
7 กรกฎาคม 2550 07:23 น. - comment id 720954
ชู่วววววววววว คุณหญิงรพีหลับอยู่แน่ๆเลย อิอิ ลอบจุมพิตทีเผลอเลย จ๊วบบบบบบบบ เอ้า เผ่นนนนนนนนนนน
7 กรกฎาคม 2550 07:37 น. - comment id 720955
เพียงแพรว สะดุ้งตื่นมิอาจฝืนหลับต่อได้ เหมือนมีใครลอบจุมพิตชิดแก้มนั่น เอ๊ะ!!! รพีฝันไปหรือไรกัน ลืมตาพลันจึงรู้ว่าฉันฝันไป... เมื่อค่อนแจ้งฝันไปว่าสาวสวยที่ไหนมาลอบจุมพิตเรา.. ..รับผิดชอบด้วย..พ่อหวงมากเลยนา..
7 กรกฎาคม 2550 08:17 น. - comment id 720960
แวะมาดูรอยจุมพิต ว่าแต่ของใครครับ,,,
7 กรกฎาคม 2550 10:06 น. - comment id 720981
จะยังเห็นรอยจุมพิตอยู่มั๊ยหนอ ....แวะมาทักจ๊ะ
7 กรกฎาคม 2550 10:33 น. - comment id 720996
สวัสดีค่ะพี่หญิงรพี ... ... ถึงจะใจร้ายแต่ก็ทำเราเขินเหมือนกันเนอะพี่
7 กรกฎาคม 2550 12:30 น. - comment id 721061
คุณนายธนา อ๋อ!!!..ของเพียงแพรวค่ะ....อย่าเอ็ดไปนะ..
7 กรกฎาคม 2550 12:32 น. - comment id 721063
พี่สาวคนสวยดิออร่า รอยจูบน่ะไม่เหลือแล้วค่ะ... เหลือแต่รอยแค้น... สบายดีนะคะ..
7 กรกฎาคม 2550 12:35 น. - comment id 721065
คุณทะเลใจ แก่ปูนนี้แล้ว..ไม่เขินเร้ววววว..
7 กรกฎาคม 2550 14:36 น. - comment id 721085
คุณWhitelily ก็แก้มของ Whitelily ไงคะ..
7 กรกฎาคม 2550 17:42 น. - comment id 721131
จุมพิตพิษร้ายควรคำนึง แผ่วเบาลุ่มร้อนนักยากฝืน บรรจงลูบไล้ปรางนวลน้องเจ้าเอย อิดออดแนบน้องรักเอียงอายอย่าเขิน
7 กรกฎาคม 2550 18:31 น. - comment id 721143
คุณอ้ายแสน โดนพิษ..จุมพิตเข้าเต็มเปา ทำรพีมึนเมาหนักหนา จะต่อกลอนอย่างไรดีเล่าพี่ยา เอาหละหนาจะลองดูให้รู้ไป......โดนพิษจุมพิตร้าย.........อาวรณ์ เหน็บหน่วงใจใคร่ถอน.............กร่อนสิ้น จารจำกว่าม้วยมรณ์...................จูบพี่ ฝากไว้ ยามจูบแทบด่าวดิ้น...................เร่าร้อน แรงเพลิง พยายามสุดชีวิตเลยค้าบ..ได้เท่านี้เองค่ะ...
8 กรกฎาคม 2550 00:19 น. - comment id 721256
คริๆๆๆ เขิลลลล แต่งกลอนไม่ได้เลยค่ะหญิงรพี
8 กรกฎาคม 2550 16:49 น. - comment id 721414
คุณปราณรวี หญิงรพีเจอโคลงอ้ายแสนเข้าก็อึ้งพักนึง... พอตั้งสติได้ก็ตอบไปนั่นแหละค่ะ...