คนึงในฤทัยหวาดขลาดสิเน่ห์ มลายเล่ห์มนตร์รักเลือนสุดเอื้อมคว้า ระรินรวยระทวยองค์สรงน้ำตา ดั่งพิรุณธาราอัสสุชล เพ่งพินิจจิตประหวั่นพรั่นในรัก แจ้งประจักษ์เป็นรักซ้อนซ่อนสับสน มิใคร่หมายได้ครอบครองปองเคียงตน ดาราทั่วนภดลเป็นพยาน กรุ่นไอรักหวานผสมขมแสลง พรหมท่านแกล้งหรือถูกสาปให้บาปผลาญ เพียงภพหนึ่งตรึงจินต์ไว้ไร้สราญ อธิษฐานปฐพีกลบขอจบกัน
4 กรกฎาคม 2550 06:56 น. - comment id 719456
อิ๊บๆๆๆ ที่ 1
4 กรกฎาคม 2550 07:01 น. - comment id 719457
แพรวจ๋า แม้นมิได้เป็นที่หนึ่งในบ้านใคร แต่แพรวเป็นหนึ่งในใจรพีแล้ว ยินดีมอบความสุขสันต์ให้เพียงแพรว สุขใจแล้วขอคลาไคลไปทำงาน... ยกที่หนึ่งให้ค่ะ...ไปทำงานก่อนเน้อ..
4 กรกฎาคม 2550 07:01 น. - comment id 719458
จบกันไปอย่าได้มาเจอะเจอ จากนี้เธอกับฉันถึงวันจบ อธิฐานชาติใดอย่าได้พบ จวบดินกลบฝังหน้ามิอาลัย เจ็บเหลือเกินกับรักที่เธอลวง แสบในทรวงเกินกว่าจะขานไข บอกวันนี้ต่างคนก็ต่างไป กรรมเคยทำแต่ชาติใดให้หมดลง สวัสดียามเช้าค่ะคุณครู เด๋วหนูก็ไปโรงเรียนแระ เลยแวะมาหวัดดีก่อง
4 กรกฎาคม 2550 07:08 น. - comment id 719462
มองหาๆ ไม่มาแย่งกันเลยหรอ แล้วเราจะได้ที่1ไปให้ใครชม
4 กรกฎาคม 2550 07:09 น. - comment id 719465
ดีจ้าหญิงรพี มาทักเวลาเช้าก่อนค่ะ เดี๋ยวมาคุยใหม่เย็นๆ จ้า ง่วงแหล่วววว
4 กรกฎาคม 2550 07:20 น. - comment id 719467
ยอดเยี่ยมครับ.....
4 กรกฎาคม 2550 07:20 น. - comment id 719468
เป็นรัยหรอเปียงแปว เฌอ ยอมแพ้ก็ได้ ม่ายชอบรังแกเด็ก คริ คริ อธิษฐานรักนี้เป็นนิรันดร์ค่ะหญิงรพี
4 กรกฎาคม 2550 07:27 น. - comment id 719471
หวัดดีตอนเช้า....เจ้าหญิงรพี จงมีสุข หมดจากทุกข์ ปลุกตื่น ฟื้นจากฝัน ไม่ว่าจะร้าย มากมาย มลายพลัน ชายในฝัน หวังมั่นเธอ เจอสักวัน... มาสวัสดีตอนเช้าค่ะน้องสาว
4 กรกฎาคม 2550 08:05 น. - comment id 719484
อ๋อ แต่งได้ดีมากครับ(แต่ผมไม่เข้าใจความหมาย ) สสัสดีตอนเช้าครับ
4 กรกฎาคม 2550 08:48 น. - comment id 719501
ถึงจะเป็นรักซ้อนก็ยังดีที่ได้รัก แต่อย่าให้ฝังรากก็พอเอาแค่ผิวเผินนะคะ เอาไว้เก็บเป็นแคตตาล็อกในอัลบัลของเรา ว่าเธอก็คือหนึ่งชายในชีวิตค่ะแบบสะสมแต้มนะ สวัสดีตอนเช้าค่ะชอบกลอนคุณพี่จัง..
4 กรกฎาคม 2550 09:03 น. - comment id 719508
...ไพเราะเพราะพริ้ง จริง ๆเลยค่ะ ข้าน้อยขอเป็นพยาน..เฮอะๆ
4 กรกฎาคม 2550 09:20 น. - comment id 719520
คุณปราณรวี ทำไมเวลารพีทำงานหนูปราณถึงนอนล่ะ... แล้วเวลาที่รพีนอนแต่หนูปราณกลับตื่นมาแต่งกลอน... แล้วเราจะโคจรมาพบกันได้มั้ยเนี่ยะ..
4 กรกฎาคม 2550 09:39 น. - comment id 719527
นายธนา สวัสดีค่ะ..ขอบคุณค่ะ..ยินดีที่ได้พบนะคะ.. ไม่ทราบว่าจะรับซาลาเปา..ขนมจีบเพิ่มมั้ยคะ.. อ้าวนึกว่าอยู่ที่ seven eleven..
4 กรกฎาคม 2550 09:56 น. - comment id 719530
คุณเฌอมาลย์ ขอให้มีรักนิรันดร์นะคะ..
4 กรกฎาคม 2550 09:58 น. - comment id 719531
พี่สาวคนสวย ดิออร่า ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่า... แต่น้องสิ้นหวังไปแล้วววว...รอเวลาคานหักลงมาก่อนค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 10:01 น. - comment id 719535
คุณคนใจเย็น นั่นสินะ..หญิงรพีอ่านตั้งหลายครั้ง.. ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี...แต่ก็พยายามจนสุดหัวใจแล้วเนาะ... ธรรมดาคนไม่มีความรู้เรื่องการแต่งกลอนน่ะค่ะ ก็แต่งมั่ว ๆ กันไปแล้วแต่ใจจะคิดเนาะ.... ขออภัยถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจ..ความหน้าจะพัฒนาการเขียนใหม่เน้อ..
4 กรกฎาคม 2550 10:03 น. - comment id 719539
แหม....อารมณ์กลอนนะวันนี้ ท่านพนรหมเขาไม่แกล้งดอกครับ เราน่ะแกล้งตัวเอง
4 กรกฎาคม 2550 10:03 น. - comment id 719540
คุณมณีจันทร์ มีสะสมแต้มผู้ชายด้วยเหรอ.. ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนเลยในชีวิต.. เคยแต่สะสมแต้มบัตรเครดิตน่ะ.....ว่าเข้าไปนั่น..อิ..อิ แต่ก็น่าสนใจอยู่เนาะ..
4 กรกฎาคม 2550 10:06 น. - comment id 719542
คุณผู้หญิงมือสอง เพราะตรงไหนอ่ะ..อ่านยังไม่รู้เรื่องเลย..
4 กรกฎาคม 2550 10:20 น. - comment id 719548
ภาพประกอบก็งาม กลอนก็งาม คนแต่งก็งาม ... เอมอยู่ด้วยต้องติดความงามมาบ้างล่ะว๊า ... เอาแน่เอานอนกับความรักไม่ค่อยได้หรอกค่ะ อยู่อยู่มันจะมาก็มา อยู่อยู่มันจะไปก็ไป ต้องปล่อยให้เป็นไปตามวิถีกรรมของแต่ละคนล่ะค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 10:25 น. - comment id 719552
ปู่ก่องกิก พรหมท่านแกล้งแผลงฤทธิ์เดชอาเภทรัก ไม่ปรกปักษ์แถมผลักไสให้ไร้คู่ ปู่ก็มีคู่ชีวิตชิดชิดชู แต่ระวังหูหน่อยหนาอย่าว่ากัน.... เอ๊ะ!!!..งง ๆ เหมือนกันนะเนี่ยะ... ขึ้นอีกอย่าง..จบอีกอย่าง..เป็นไรไปเนี่ยะ
4 กรกฎาคม 2550 11:29 น. - comment id 719595
ตายจากกันคือทางเดียวที่จบได้ แต่ยังคงคิดถึงค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 11:57 น. - comment id 719622
เพียงพลิ้ว ก็คงจะเป็นอะไรทำนองนั้นแหละค่ะ..
4 กรกฎาคม 2550 14:54 น. - comment id 719664
เฮ้อ....กลุ้มจาย.... บ้านนี้มีแต่เด็กซน ๆ ปวดหัวเจง ๆ คุณครูใบตอง เอาไม้ปราบเด็กซน เด็กดื้อปล่าวคะ ศรรกจัดห้าย.....หุหุหุ (¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
4 กรกฎาคม 2550 15:02 น. - comment id 719707
ดีจ้าศรรกรา ได้เลยแต่ฝากตีคนเสนอความคิดเห็นด้วยเน้อ.. ซนซ้าม่ายมี...ตีได้ตามสมควรเลยนะ.. ก็ลองพิจารณาดูว่าคนไหนที่บ้านนี้ต้องตีหนัก ๆ หน่อยน่ะ.. แต่ห้ามตีคุณครูน๊า..ไม่งั้นโดนปรับทั้งตัวและหัวใจเลยหละ..
4 กรกฎาคม 2550 15:46 น. - comment id 719739
คนึงจิตอธิษฐานยามผ่านภพ ให้เบื้องหน้าได้ประสบเสน่หา ได้สมรักสนองใจไร้น้ำตา สุขอุราทบทวีที่หัวใจ ..ใช้คำสวยจังเลย มาทักทายยามบ่ายค่ะ
4 กรกฎาคม 2550 17:01 น. - comment id 719808
ถ้าไม่ได้ใช้ดินกลบแต่เหลือแต่ขี้เถ้าทำไงอ่ะคะ...อิอิ
4 กรกฎาคม 2550 18:09 น. - comment id 719859
คุณพี่ดอกแก้ว ขอบคุณในกลอนไพเราะที่มอบให้ค่ะ.. ความจริงเพิ่งหัดแต่งโดยใช้คำสวย ๆ แบบนี้ เป็นครั้งแรกก็คือบทนี้แหละค่ะ...ค่อย ๆ พัฒนาฝีมือไป ชอบอ่านกลอนที่ใช้คำสวย ๆ แต่ความสามารถยังไม่ถึงที่จะแต่งแบบนั้น.. ถ้าอย่างไรเสียรบกวนพี่ดอกแก้วช่วยแนะนำด้วยค่ะ.. พยายามกลั่นออกมาจากใจ..แต่ก็ได้แค่เนี๊ยะ..
4 กรกฎาคม 2550 18:17 น. - comment id 719862
คุณโคลอน นั่นน่ะสิ..อาจจะเป็น.. ...ยามขี้เถ้าฟุ้งกระจายคลายสัมพันธ์..หละมั้งคะ....
5 กรกฎาคม 2550 01:44 น. - comment id 720012
รักนี้...ขมดีแท้
5 กรกฎาคม 2550 06:37 น. - comment id 720059
คุณว่าที่กวี ก็แต่งกันไปตามอารมณ์กลอนน่ะค่ะ..