ยี่สิบเก้าหนาว..ยี่สิบเก้าฝน

ทิดสา

.....มองเมฆลอยคล้อยต่ำช้ำดวงจิต
หวนให้คิดถึงวันนั้นอีกหน
อยากจะเป็นเช่นพฤกษาชูช่อทน
มิยินยนเช่นเรา........ยี่สิบเก้าหนาว
      ......ดึกดื่นเดียวดายสายฝนโรยริน
ลมพัดยินแผ่วพายอดหญ้าไหว
กลิ่นราตรีเจ้าหอมยวนชวนชื่นใจ
คิดถึงใครครองใจเรา........ยี่สิบเก้าฝน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    27 มิถุนายน 2550 11:37 น. - comment id 716193

    คิดถึงใครไม่รู้เลย
    
    เคยเป็นนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • เบรฟฮาร์ท

    27 มิถุนายน 2550 15:59 น. - comment id 716462

    สวัสดีครับคุณทิดสา
    มาส่งแรงใจช่วยด้วยนะครับ คงว้าเหว่นะครับ
    
    36.gif36.gif36.gif11.gif36.gif36.gif36.gif
  • อามีน my_armeen@hotmail.com

    27 มิถุนายน 2550 16:41 น. - comment id 716493

    โหย  ยี่สิบเก้าฝน  6.gif
  • ทิดสา

    28 มิถุนายน 2550 08:20 น. - comment id 716786

    ทิดสาต้องขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆนักกลอนทุกท่านครับที่เข้ามาเยี่ยม..ทิดสาแต่งกลอนไม่เก่งไม่ไพเราะเท่าไรจึงขาดผู้ชม-ผู้ตอบเงียบเหงาหน่อย..ครับ22.gif48.gif
  • นิรนาม

    17 กรกฎาคม 2550 16:25 น. - comment id 725788

    การเขียนบทกลอน....บทความ...ส่วนมากจะเกิดจากแรงบันดาลใจ...........และอารมณ์ศิลปิน....ถ้าไร้อารมณ์...ก็เขียนไม่ออก...เป็นธรรมดา.....ถ้าหากมีแรงบันดาลใจและมีอารมณ์ศิลปินแล้วละก็....เขียนทั้งวันก็ไม่หมดใช่มั๊ยจ๊ะ.......
    ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ยังไม่ลืม....อุตส่าฝากกลอนมาให้.......ยี่สิบเก้าฝน..ยี่สิบเก้าหนาว....ช่างเป็นห้วงเวลาที่ยาวนานเหลือเกิน.....แต่ในความรู้สึก.....เหมือนกับว่าเพิ่งผ่านพ้นไปในชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง.......บาดแผลก็ยังไม่หายดีเลย.........โอ้...อนิจจา...ยี่สิบเก้าปีแล้วหรือนี่.......
  • ทิดสา

    18 กรกฎาคม 2550 09:43 น. - comment id 726150

    .......ในโลกแห่งความฝัน..ไม่มีกาลเวลา..ในห้วงอวกาศเวลาจะเป็น0 ครับคุณ...นิรนาม..แต่ถึงจะอย่างไรก็ตามแม้วันเวลาจะผ่านไปมากน้อยเท่าไรก็ตาม...ทิดสาก็มีความสุขที่สุดแล้วที่คุณนิรนามยังไม่ลืมทิดสา...แม้ทุกสิ่งทุกอย่างจะมิเป็นเช่นที่คิดที่ฝัน...ในโลกล้วนอนิจจัง..ดังคำพระที่ท่านสอนไว้เนาะ...คุณนิรนามคงจะสบายดีนะ(ดูจากลีลาการเขียน)..อิอิ..และก็คงร่ำรวยแล้วสิ..อย่าลืมทิดสาเด้อ...
  • นิรนาม

    26 กรกฎาคม 2550 11:34 น. - comment id 730126

    หาย....เงียบ...ไป...เหมือน..หอยไข้...เป็นอะไรไปหรือเปล่า....หรือไร้ซึ่งอารมณ์ศิลป์....
  • ทิดสา

    26 กรกฎาคม 2550 20:01 น. - comment id 730481

    ต้องขอพระอภัยมณี..ศรีสุวรรณคุณน้องนิรนามเป็นอย่างยิ่งยวด...ทิดสาติดอบรมและเดินทางไปกทม.เมื่อ2..3วันเลยทิ้งให้มือถึอที่หมดแบตร์ฯนอนเหงาเศร้าทรวงเฝ้าห้องวิทย์อยู่เดียวดาย..เนตฯก็ไม่ได้เข้าเช่นกันครับผม.....มาวันนี้..เอ..ต้องคืนนี้สิ..เข้าเวร..คิดถึงคุณนิรนามใจจะขาด..(เลยละ)...รีบโพสต์หาทันทีเลย...คงสบายดีนะทิดสาสบายดีจ๊ะ...46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน