เคยร่ำรอ พะนอ พ้อเสียงเจ้า เคยหวนเฝ้า อาลัย ชวนใจหาย เคยมอบรัก หนักหน่วง ดวงใจชาย เป็นมั่นหมาย สลักไว้ ในอารมณ์ ต่อแต่นี้ จะไม่รอ พะนอเสียง สิ้นสำเนียง ไปกับรัก จักเหมาะสม สิ้นเสียงเจ้า สิ้นเงา รักจ่อมจม ไม่ภิรมย์ ชมเชย เขนยเคียง ให้รักจบ ยามพลบค่ำ ดังค่ำนี้ ยามค่ำที่ รักหยุด สิ้นสุดเสียง ให้คำพลอด มอดวาย ปลายสำเนียง เหลือก็เพียง ใจเรา ที่เปล่าเปลือย
12 มิถุนายน 2550 04:55 น. - comment id 708899
ให้รักจบ ยามพลบค่ำ ดังค่ำนี้ ยามค่ำที่ รักหยุด สิ้นสุดเสียง ให้คำพลอด มอดวาย ปลายสำเนียง เหลือก็เพียง ใจเรา ที่เปล่าเปลือย.ดีค่ะ คุนปายตะวันกอนเพาะมากๆค๊า
12 มิถุนายน 2550 05:06 น. - comment id 708902
ขอบคุณครับคุณแก้วตาที่แวะมาชม ตื่นเช้าจัง เอ หรือว่ายังไม่นอนครับเนี่ย
12 มิถุนายน 2550 08:21 น. - comment id 708980
อย่าจมปลัก..กับรัก..ที่ลวงหลอก อย่าทนชอก..ช้ำใจ..ให้ไหวหวั่น อย่าไปสน..คนไม่ซึ้ง..ถึงสัมพันธ์ อย่าให้ใจ..ของเรานั้น..พลันอ่อนแอ..
12 มิถุนายน 2550 11:41 น. - comment id 709125
ขอบคุณคุณกุหลาบขาวครับที่มาให้กำลังใจกันครับ
12 มิถุนายน 2550 14:37 น. - comment id 709245
รักลวงคน หรือ คนลวงรัก มีเพียงคนสองคนเท่านั้นค่ะที่ให้คำตอบได้...
12 มิถุนายน 2550 14:49 น. - comment id 709250
น่าจะเป็นรักลวงคนมากกว่านะครับ คุณwhitelily อิอิ