ฉัน....เด็กน้อยด้อยประสบการณ์ด้านความรัก อยาก....รู้หลักกฎเกณฑ์เป็นพื้นฐาน เขียน....กำหนดบทบัญญัติใช่ทัดทาน ความ....หอมหวานของดอกรักที่ถักทอ ใน.......ความจริงจากใจใช่ขอบอก ใจ.......มิหลอกหน่วงเหนี่ยวเพื่อเกี่ยวก่อ ให้........รู้ว่ารักที่ฉันนั้นเฝ้ารอ เธอ......เติมต่ออย่าระแวงคลางแคลงใจ รับ........สัมพันธ์ผูกก่อทอถักขวัญ รู้..........ไหมนั่นฉันรักภักดิ์ยิ่งใหญ่ ว่า.........คมคำย้ำนิรันดร์อย่าหวั่นใจ รัก........กว่าใครใช่สำคัญให้สัญญา มั่น.......เพียงเธอคนดีเป็นที่หนึ่ง คง........ที่พึ่งทางใจใยเสน่หา นะ........รัก รัก ถักใจไม่ร้างรา เธอ......อย่าล้าจงเชื่อมั่นอย่าหวั่นกลัว.
8 มิถุนายน 2550 23:20 น. - comment id 707590
อยากเขียนแล้ว อยากบอกเขาหรือเปล่า..ถ้าไงพูดไปเลยดีกว่านะ.....เขาจะได้รู้ไง
8 มิถุนายน 2550 23:35 น. - comment id 707598
บอกไปแล้วค่ะ......แต่คนขี้ระแวง...ยังไงๆๆก้อแก้ไม่หาย...
9 มิถุนายน 2550 00:05 น. - comment id 707604
ร้อยวาจาก็ด้วยค่ากว่าหนึ่งการกระทำค่ะ อย่าท้อใจที่จะทำให้คนที่เรารักได้รับรู้ถึงความจริงใจของเรา แต่ถ้าทำถึงขนาดนี้แล้วเขายังคงระแวง ก็เรียนรู้ที่จะ "ปล่อยมือ..ปล่อยใจ..ปล่อยวาง" เสียบ้างก็อาจจะดีขึ้นนะ
9 มิถุนายน 2550 00:21 น. - comment id 707609
ไม่เขียนบอกแต่โทรไปบอกดีกว่าค่ะ จะได้ถ่ายทอดความรู้สึกได้หลายๆอย่าง คิคิ
9 มิถุนายน 2550 01:13 น. - comment id 707627
อยากเขียนก็เขียนเลยจ้า เดี๋ยว ป.มาอ่านเองจ้า อิอิ
9 มิถุนายน 2550 08:41 น. - comment id 707700
ก็พยายามเชื่อมาตลอดนะครับเนี่ย ถึงได้ถูกหลอกอยู่เรื่อยๆนิ ไม่รู้ว่าผมเป็น คนใจอ่อนเกินไปรึเปล่าน๊า
9 มิถุนายน 2550 12:30 น. - comment id 707769
เวลาเรียนเราก็ต้องมีครูใช่มะ แบบนี้ต้องหาครูมาช่วยสอนวิชาความรักล่ะ อิ อิ ความรักจะเดินต่อไป หากเชื่อใจกันและกัน
9 มิถุนายน 2550 12:48 น. - comment id 707786
อยากเขียนก็เขียนบอกเขาไปซิค่ะ ไม่ต้องพูดก็ได้...... (ให้ความรู้สึกเหมือนกัน)....
9 มิถุนายน 2550 14:14 น. - comment id 707825
ฉันอยากเขียนความในใจให้เธอรู้ เสนาะหูนักเด็กน้อยด้อยความรัก แต่ถ้าหนูเชื่อใจเขาแน่นหนัก ว่ารักนั้นมั่นคงไม่ต้องบอก
9 มิถุนายน 2550 14:58 น. - comment id 707835
จะรู้ได้อย่างไร เมื่อให้แล้ว จะรักษาไว้ เป็นอย่างดี กลัวว่า จะไม่เห็นคุณค่า กลัวกลับมานั่งคล้ำครวญ ถึงความหลัง ช้ำนั้นจะมาถึงฉันไหม ช้ำนั้นที่ฉัน ไม่ต้องการ
9 มิถุนายน 2550 16:10 น. - comment id 707869
แวะมาทักทายนะจ๊ะ แต่ก็แอบเห็นด้วยกับเจ้าหญิงโมบายค่ะ
9 มิถุนายน 2550 19:39 น. - comment id 707887
"ปล่อยมือ..ปล่อยใจ..ปล่อยวาง"...เฮ้อ....ช่างทำได้อย่างแสนจะทุลักทุเลยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกินค่ะ......คุณbananaleaf ....นางฟ้าก้ออึ้งกิมกี่ไปเลยค่ะ.หุหุ...คุณเพียงแพรวขา...แบบว่าสํญญาณมือถือถูกตัดตั้งหลายๆวัน...จะทำไงดีคะขอบคุณจ้าป.จ๋า...อิอิ.....อันนี้แบบว่านางฟ้าตอบไม่ได้....แต่คงเป็นเพราะว่าคุณเบรฟฮาร์ทใจดีมากๆไงคะอืมเจ้าหญิงโมบายจะอาสาเป็นครูป่าวคะแบบคุณWhitelilyว่าก้อดีนะคะ..แบบว่าไม่ต้องเขินเนาะใจของเด็กน้อยเชื่อเค้า...แต่เค้าไม่เชื่อนี่ซีคะ..จะให้หนูทำยังไง......ชี้แจงและอธิบายจนเมื่อยปากไปเลยอืม............นั่นซีคะคุณมาดามมดจ้าคุณดิออร่า
10 มิถุนายน 2550 08:16 น. - comment id 707962
เข้ามาอ่านบ้างนะ คนที่เค้าอยากเขียนบอกน่ะ จะได้รู้ไม่ต้องระแวงนางฟ้าอีก 555
10 มิถุนายน 2550 10:14 น. - comment id 708019
เราก็อยากอ่าน เข้ามาอ่านบ่อย ๆ
10 มิถุนายน 2550 18:59 น. - comment id 708177
อิอิ...ไม่บอกไม่รู้นะนี่คุณเอี้ยก้วยเชิญเข้ามาอ่านได้ตามสบายค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์