เข็ด
วรรณวราภรณ์_เมย์
ตอนนี้ฉันเข็ดเสียแล้ว..
ความรักนั้นทำแนวความเชื่อถือเสียหาย
ตอนนี้ฉันเชื่อในความรักเพียงประปราย
ไม่อยากจมน้ำตาตายต่อหน้าใครๆ
ฉันเข็ดเหลือเกิน..เข็ดจริงๆ
เพราะฉันถูกย่ำยี..ทอดทิ้งไร้ความหมาย
ไม่เอาแล้วความรัก...ฉันอับอาย
เสียทั้งกาย..เจ็บทั้งใจ...ใครรู้ดี
อยากให้คนที่มีรัก..ตรักตรองว่า
เห็นแก่หน้าคนรัก...หรือศักดิ์ศรี?
ได้กายาไปแล้วทิ้ง..ชิงจรลี
หรือรักษา รักนี้ ด้วยดวงใจ
อยากจะมองความรักเป็นสิ่งสวยงาม
แต่ความหลังมันตามมาไฉน
ความผิดพลาดของฉันยังตามหลอนไป
มันคงไม่มีวันงาม...ตามความเดิม...