ยามสับสน หน่ายแหนง ระแวงรัก ไม่พิศพักต์ โฉมหน้า แม่พาขวัญ ยามหนัก เหนือยท้อ ระย่อกัน เหมือนหมื่นพันอุปสรรค ขวางธารา แม้นจะข้าม ความคิด พิชิตใจ ต้องห่างไกล มรสุม ที่รุมเร้า แสนเหนื่อนล้า แลย่อท้อพอทำเนา ยิ่งมึนเมา คลื่นลม ระดมมา ยิ่งใกล้ เหมือนไกล ใจเหว่ว้า เอ่อ น้ำตา ท่วมล้น ปนสับสน แล ลอยล่องห่าง กลางวังชล (ช่วยเติมแต่งบทกลอนของผมด้วยครับ) ดวงกมล อยากหนีไปให้ไกลตา
8 มิถุนายน 2550 16:56 น. - comment id 707388
สวัสดีครับอาจารย์ ผมเป็นเด็กมอนอครับผม
8 มิถุนายน 2550 17:25 น. - comment id 707404
ยิ่งใกล้ เหมือนไกล ใจเหว่ว้า นองน้ำตา ท่วมล้น สับสนยิ่ง คิดถึงเธอ ยิ่งนัก ชักประวิง อย่าเฉยนิ่ง เลยน้องนะ อย่าหนีไกล พี่คนข้าง มน.ครับ
8 มิถุนายน 2550 19:54 น. - comment id 707486
ยามสับสน..หน่ายแหนง..ระแวงรัก ไม่พิศพักตร์..หันมา..พาเสียขวัญ แสนเหน็ดเหนื่อย..ทดท้อ..หนอชีวัน ดั่งร้อยพัน..อุปสรรค..มาดักรอ ถึงแม้นข้าม..มรสุม..ที่รุมเร้า จะหนักเบา..เพียงไร..ไม่ย่นย่อ แม้คลื่นลม..โถมกระหน่ำ..มาดักรอ ไม่เคยท้อ..ผจญฝ่า..อย่างท้าทาย แต่ยิ่งใกล้..เหมือนห่างไกล..ใจเหว่ว้า หยาดน้ำตา..เอ่อท้น..ล้นรินไหล ดั่งแพน้อย..ลอยจากฝั่ง..อย่างเดียวดาย ไร้จุดหมาย..ไร้ทิศทาง..กลางสายชล... ไม่ทราบว่าจะถูกใจหรือเปล่าค่ะ...ถ้าไม่ถูกใจก็ ขออภัยด้วยค่ะ..
8 มิถุนายน 2550 21:48 น. - comment id 707538
สวัสดีค่ะครูมอนอ ลูกศิษย์ของหญิงรพีเรียน มน. ตรึมเลยค่ะ "ฝากฝัง" พวกเขาด้วยนะคะ จะเป็นพระคุณยิ่ง จากคุณครูผู้ห่วงใยลูกศิษย์จากใจจริง
9 มิถุนายน 2550 00:28 น. - comment id 707614
สวัสดีค่ะ
9 มิถุนายน 2550 08:12 น. - comment id 707689
ขอบคุณคุณกุหลาบขาวมากครับ บทกลอนที่แต่งไพเราะมากครับ
9 มิถุนายน 2550 12:40 น. - comment id 707779
หนักแน่นเข้าไว้ค่ะ .... เชื่อใจทั้งรักของเขาและรักของเรา แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีในไม่ช้า