ฉันเข้าใจ ในรัก ที่หนักนี้ ฉันรู้ดี ความรู้สึก ผลึกเศร้า ทรมานหัวใจ เธอไม่เบา รักของ"เขา"แก่นแท้ พ่ายแพ้ใจ เธอรู้ ฉันรักเธอ เสมอมั่น และผูกพันธ์เกินกว่ามาผลักใส แต่เธอเจ็บ มากนักหนอ เกินรอต่อไป เมื่อรู้ว่า คนของใจ ไม่ใช่จริงจริง หันมามองตัวฉัน ณ วันร้าว ฝืนแข็งกร้าว ต่อไป ไม่ทอดทิ้ง จะบ้าบอ ทำไม ไม่ประวิง ยิ่งจมดิ่ง ยิ่งร้าย ทำลายกัน เค้าว่ารักคือการให้ใช่หรือเปล่า? ปล่อยให้เขา เข้ามา ดีกว่านั้น ปล่อยเธอไป ดีกว่า มาดึงดัน จะดื้อรั้น ดักดาน ทรมานทำไม ให้เธอมีอนาคต สดใสกว่า มารักคน สองหน้า ไร้ค่าใหม? จงก้าวสู่ ชีวิตใหม่ ไปเถอะไป ทิ้งห่วงเหว เลวร้าย ไว้เถอะเธอ !
25 พฤษภาคม 2550 21:24 น. - comment id 701595
26 พฤษภาคม 2550 16:13 น. - comment id 701850
แวะมาเยี่ยมชมค่ะ...
26 พฤษภาคม 2550 16:19 น. - comment id 701864
ไม่รั้งไว้หน่อยเหรอคะ อิอิ ไล่จัง
27 พฤษภาคม 2550 08:48 น. - comment id 702033
รั้งจนเหื่อย เรื่อยเรื่อยฝัน ขอรั้งเธอไว้แล้วกัน เพียงพลิ้วของฉัน ...อย่าเพิ่งไป ฮิๆๆ