แต่งกลอนรักมากมายไม่รู้จับ มีทั้งพบ มีทั้งพราก ยากหลบหนี แต่เพราะรักทำให้เรามีชีวี ไม่อาจหนีหัวใจของตัวเอง จะไม่ขอจบรักที่เจ็บช้ำ โดนเขาทำอกหักมากี่หน ถูกใครทิ้งเสียใจ..แล้วกี่คน จะยอมทนเจ็บช้ำเพื่อ..เฝ้ารอ ต้องอกหักกี่ครั้งหนอเรานี้ ต้องช้ำรักสักกี่ทีสักกี่หน ต้องเจ็บปวดรวดร้าวก็ยอมทน รอสักคนมอบรักแท้แม้ต้องรอ ...อยากเข็ดรัก แต่ทำไมได้ จะไม่ยอมให้ตนเองตกอยู่ในวันเวลาแห่งความทุกข์แม้ต้องรอ นานเท่าไหร่ ก็จะรอใครคนนั้น
21 พฤษภาคม 2550 11:12 น. - comment id 699002
ต่างกับผมนะครับ เพราะเพิ่งแต่งกลอนเข็ดรัก ลงไปเมื่อเร็ว ๆนี้เอง อันที่จริงไม่ค่อยจะเข็ดเท่าไรร๊อก อิอิ
21 พฤษภาคม 2550 12:12 น. - comment id 699066
ขอบคุณ พี่พฤหัสฯ นะคะ ความรัก มันก็แบบนี้แหละมีทั้งสุข และทุกข์ .. ขอให้ รักสมหวังนะคะ