วันหนึ่ง.... เธอ...เดินเข้ามาในวันเหงา ฉัน...กำลังซึมเศร้าและสับสน เธอ...จึงเป็นหนึ่งในผู้คน ที่ฉันรับเข้ามามีอิทธิพล...กับหัวใจ แล้ววันหนึ่ง.... เธอ...จากไปในวันหายเหงา ฉัน...จึงซึมเศร้าและหวั่นไหว เธอ...ก็เป็นเหมือนกับคนอื่นทั่วไป ที่สุดท้าย ก็ทำฉันร้องไห้...เสียน้ำตา
20 พฤษภาคม 2550 16:25 น. - comment id 698616
พบเพื่อจากจริงๆ วัยรุ่นเซ็ง
20 พฤษภาคม 2550 16:41 น. - comment id 698620
น้ำตาอาบ ทาทาบลง แก้มทั้งสอง หัวสมองหยุดคิด กระทันหัน ไม่คงเหลือแม้นสติ หยุดฉับพลัน เมื่อถึงวัน นั้นที่ต้อง จากลาเธอ แต่ฉันต้องลุกขึ้น เพื่อวันใหม่ ที่ผ่านไป คิดเสียว่าเป็นแค่ฝัน คิดว่ามันเป็นฝันร้ายก็แล้วกัน ช่างมัน ช่างมัน ก้าวต่อไป
20 พฤษภาคม 2550 18:15 น. - comment id 698652
อืม...เวลาเหงาหรือเศร้าเรามักจะมองเห็นอะไรที่เข้ามาไม่ชัดเจน
21 พฤษภาคม 2550 08:23 น. - comment id 698908
แวะมาทักทายค่ะ
21 พฤษภาคม 2550 11:02 น. - comment id 698996
ไม่ได้เดินหนีไปไหน...ไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวเองนาย
23 พฤษภาคม 2550 10:20 น. - comment id 700163
น่าสงสารนะคะกับความรู้สึกแบบนี้แต่ไม่เป็นไรยังไงสักวันคงจะเจอคนจริงใจ
8 พฤศจิกายน 2550 10:04 น. - comment id 784838
ขอเป็นคนในวันหนึ่ง แต่ไม่ใช่คนในที่เป็นแล้ววันหนึ่ง ได้มั้ยคับคุนวงศ์ฯ
8 พฤศจิกายน 2550 10:04 น. - comment id 784839
ขอเป็นคนในวันหนึ่ง แต่ไม่ใช่คนในที่เป็นแล้ววันหนึ่ง ได้มั้ยคับคุนวงศ์ฯ