อย่าได้เงียบหายไปได้ไหมเล่า ไร้แม้เงารอเขากลับอยู่เสมอ จะกี่วัน กี่คืน จะได้เจอ ปล่อยให้เก้อนานไปรู้ไหมเอย นานมากแล้วรู้ไหมใครคนนั้น เขาจากฉันไปไกลให้โดยหา ทุกคืนค่ำตาฉำด้วยน้ำตา ไม่รู้ว่าวันไดได้พบกัน เคยบอกไว้ว่าฉันนั้นพิเศษ สิ่งบอกเหตุไม่มีดังที่ฝัน รักหรือหลอกกันเล่าเฝ้ารำพัน อยากให้หันกลับหลังตั้งตารอ ให้เป็นคนในฝันนั้นแสนเศร้า และเงียบเหงาอย่างนี้ไม่ดีหนา ไม่อยากร้องแต่ตารื่นชื้นขึ้นมา อาบสองตาอสบแก้มแถมให้เธอ อย่าได้เงียบหายไปได้ไหมเล่า ไร้แม้เงารอเขากลับอยู่เสมอ จะกี่วัน กี่คืน จะได้เจอ ปล่อยให้เก้อนานไปรู้ไหมเอย
17 พฤษภาคม 2550 21:14 น. - comment id 697427
ซึ้งจังเลยค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 03:44 น. - comment id 697524
แต่ดูภาพเหมือนรอเหล้าง่ะ แต่ต้องให้ งดงามให้ความเหงามากค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 19:25 น. - comment id 698005
ทุกคืนค่ำทำใจไม่ให้คิด ดูเหมือนจิตไม่รับกลับทำเฉย ยังคิดถึงโหยเศร้าเหงาอย่างเคย ใครไหนเลยจะปลอบตอบน้ำคำ เขามีใครไปแล้วแนวทางฝัน คงหมดกันหวังสลายกลายเป็นช้ำ มาเรียงพจน์บทนี้ที่น้อมนำ ให้กะบคำว่า"รอ" ต่อกาลนาน ************************************** คะการรอคอยใครสักคนทำให้เศร้าค่ะ"แมวน้อยตัวกลม" ************************************** ขอบคุณกำลังใจจากคุณ"เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย"ค่ะ