ไม่ใช่คนสำคัญอะไร เพราะคนที่คิดว่าใช่...ไม่ใช่ฉัน เราเป็นได้เต็มที่...แค่เพื่อนกัน และนั่น...คือสิ่งที่ฉันพยายามจะเข้าใจ ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย อาจเป็นคนคุ้นเคย...แต่ไม่เคยหวั่นไหว แค่คนรู้จัก...แต่ไม่ใช่คนรู้ใจ... นั่นคือสิ่งที่ฉันเป็นได้...ฉัน...รู้...ตัว
10 พฤษภาคม 2550 06:27 น. - comment id 693381
คิดถึงยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้ โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
10 พฤษภาคม 2550 08:19 น. - comment id 693417
เยี่ยมคับๆ ชื่นชม อยากเขียนเป็นมั้งจังคับคุณวงศ์ตะวัน
11 พฤษภาคม 2550 08:35 น. - comment id 693915
แค่เพื่อนธรรมดา ไม่รักกันไม่ว่าแต่อย่าผลักไส ขอฉันรักเธอแบบนี้ต่อไป ไม่รบกวนใช่ไหมแค่ความรักที่จริงใจ จากเพื่อนคนหนึ่ง อิอิแวะมาทักทยค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 19:54 น. - comment id 698015
ชอบมากนาย..รู้จัก..แต่ไม่รู้ใจ..แล้วจะหาคนรู้ใจได้ที่ไหนนาย..บอกที