ฉันนั่งมองซองจดหมายกลายเป็นเถ้า มือสั่นเทาจิตระทึกนึกย้อนหลัง นึกถึงวันก่อนเก่าเศร้าใจจัง ใช่เกลียดชังเธอนั้นฉันไม่เคย แต่เธอมีคู่ครองปองดวงจิต เธอมีมิตรคู่ใจใคร่เฉลย เธอมีคู่อิงแอบแนบชิดเชย ขอเอื้อนเอ่ย..เพียงแค่เพื่อน..เตือนสัมพันธ์
9 พฤษภาคม 2550 16:41 น. - comment id 693147
เพียงแค่เพื่อนเท่านั้นหรือที่เธอให้ มากเกินไปหรือไฉนใจใคร่ถาม อยากรู้จักทักทายแก้วคนงาม แม่เนื้องามรับไมตรีพี่สักครา
9 พฤษภาคม 2550 18:00 น. - comment id 693192
เฮ่อ เพียงแค่เพื่อน
10 พฤษภาคม 2550 07:00 น. - comment id 693387
ขอขอบคุณ...ในไมตรี....ที่เพื่อนให้ มากเกินไป...เกินกว่าเพื่อน...นั้นเตือนฉัน สิ่งที่ผ่าน...ผ่านมา...ย้ำเตือนกัน สร้างสัมพันธ์...กับใครใคร...ใคร่คิดควรสวัสดีค่ะคุณ พรพรหม...ด้วยความยินดีในไมตรีค่ะ
10 พฤษภาคม 2550 07:00 น. - comment id 693388
สวัสดีค่ะคุณพิม...ค่ะ....เพียงแค่เพื่อน
10 พฤษภาคม 2550 08:27 น. - comment id 693422
ชอบคับ บทกลอนที่คุณแก้วฯ เขียนคงอารมณ์เศร้ามั้ง เห็นงานออกมามีแต่เศร้าๆ แต่ซึ้งดีคับ ผมชอบอ่านแนวนี้คับ
10 พฤษภาคม 2550 09:15 น. - comment id 693449
เป็นเพื่อนกัน..ดีกว่าครับ....สบายใจที่สุด..อาจเก็บไว้ลึกๆก็ได้ครับ.ทนอึดอัดไม่นานหรอกครับ
17 พฤษภาคม 2550 20:27 น. - comment id 697402
สวัสดีค่ะคุณเอี้ยก้วย ขอบคุณที่ชอบผิดพลาดแนะนำได้นะคะ...ยินดีน้อมรับค่ะ
17 พฤษภาคม 2550 20:28 น. - comment id 697403
สวัสดีค่ะคุณ อินสวน...ค่ะเป็นเพื่อนกัน..ดีกว่าค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 21:27 น. - comment id 849100
15 กุมภาพันธ์ 2552 10:38 น. - comment id 951137
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่ มอบให้ทุกๆท่านค่ะ