ในคืนมืดมัวหม่นของคนเหงา มีม่านเงาราตรีคอยคลี่ห่ม ใบไม้ร่วงพลิ้วพรายตามสายลม หริ่งระงมครวญคลั่งคล้ายสั่งลา พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวฟ้าเวลาค่ำ หนาวสายฝนพรูพรำจนฉ่ำหล้า นั่นสายฝนรินไหลใช่น้ำตา ยกมือปาดใบหน้าด้วยพร่าพราย ไม่เคืองโกรธคนดีทั้งชีวิต เธอมีสิทธิ์ฆ่าใครยังไม่สาย เธอฆ่าฉันอภัยทั้งใจกาย คำว่ารักมากมายหมดสายใย ฉันคงคอยคนจรเดินย้อนกลับ ดาวส่องแสงวาววับหาดับไม่ พรหมลิขิตขีดทางคงจางไป รุ่งอรุณฟ้าใหม่ยังไร้คุณ
อาณาจักรใจ 8 พ.ค. 2550 22:25 น. - ID 102068 
1061
2
0
8 พฤษภาคม 2550 23:07 น. - comment id 692739
ในคืนมืดมัวหม่นของคนเหงา ใจแสนเศร้าเหว่ว้าน้ำตาไหล ไม่มีเขาเหมือนเคยเฉลยใน จึงทำให้ใจระทมตรมเหลือเกินสวัสดียามดึกค่ะ มานั่งเป็นเพื่อนข้าง ๆ คุณแล้วกันเนาะ อิอิ
8 พฤษภาคม 2550 23:50 น. - comment id 692749
*สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ในคืนมืดไร้ดาวเหน็บหนาวนัก ไร้คนรักแรมลาวางท่าเฉย หนาวน้ำค้างอ้างว้างเหมือนอย่างเคย ลมรำเพยพัดโบกก็โศกใจ
9 พฤษภาคม 2550 11:47 น. - comment id 692989
คืนไร้คุณ...คืนแห่งความเศร้า
10 พฤษภาคม 2550 11:45 น. - comment id 693492
สบตากับดวงดาวราวฟ้าโพ้น ถามถึงคนไกลตาว่าอยู่ไหน คืนที่ไม่มีคุณว้าวุ่นใจ ปวดร้าวกลางทรวงในเกินไขความ เส้นทางเดิม...รักนี้มิย้อนกลับ จากเลยลับห่างเหินเกินไถ่ถาม ฟ้าคืนนี้ไร้คุณ..ครุ่นคิดตาม คือนิยาม ความจริง...คุณทิ้งเรา...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
