เมื่อแรกเริ่ม พบเจอ บ้านโพเอ็ม แสนดีใจ ได้อ่าน กลอนจับจิต แสนถูกใจ ไพเราะ เป็นมิ่งมิตร จำไม่ผิด กระต่าย ไร้เงาจันทร์ เพื่อนแต่งกัน ได้อ่าน แล้วอยากฝึก นั่งตรองตรึก อยากเขียน ลองดูกัน เลยลองเขียน ลองถูก และลองผิด มานั่งคิด เลิกเถอะ อย่าเขียนเลย แต่เหมือนเคย ดวงดี โชคเข้าข้าง ปรากฏทาง อาจารย์ มาช่วยฉัน ช่วยกล่อมเกลา แนะนำ ร่วมชั้นพลัน อาจารย์นั้น กุหลาบขาว แสนงดงาม เฝ้าเพียรถาม อาจารย์ มาตลอด ว่าบทกลอน แบบไร เขียนแบบไหน อาจารย์เล่า เฝ้าสอน ไม่ทิ้งไกล ตามฝันไฝ่ ถึงวันนี้ ดีกว่าก่อน ฉันพักผ่อน หายเครียด งานสุมหัว ยุ่งไปทั่ว มากมาย มหาศาล ได้โพเอ็ม เพื่อนเพื่อน ช่วยเจือจาน เหมือนน้ำตาล มอบให้ฉัน หวานจับใจ หนทางไกล ต้องผ่าน อีกแสนนาน เหมือนผ่านกาล ที่ยาก แสนสับสน ห้าเดือนผ่าน โพเอ็ม ได้ชิดชน เพื่อนทุกคน ในโพเอ็ม น่ารักเอย.......
6 พฤษภาคม 2550 12:27 น. - comment id 691815
มีอาจารย์ดีอย่างนี้แหละครับ
6 พฤษภาคม 2550 13:28 น. - comment id 691830
6 พฤษภาคม 2550 22:30 น. - comment id 691916
เหมือนกันเลยค่ะ..
6 พฤษภาคม 2550 23:11 น. - comment id 691932
ขอให้พ้นผ่านอุปสรรค ทั้งหลายทั้งปวง สำเร็จนะคะ.. เป็กำลังใจให้เสมอค่ะ..
7 พฤษภาคม 2550 00:54 น. - comment id 691945
เอาลิ๊งค์ การเขียนกลอนมาฝากจค่ะ.. http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/klon/supharp/index.html#k8 ลองเข้าไปศึกษาดูนะคะ..
7 พฤษภาคม 2550 08:51 น. - comment id 691982
คนน่ารักมาแล้วค่ะ อิอิ ดีใจค่ะที่ได้รู้จักคุณบิ๊ก
7 พฤษภาคม 2550 17:41 น. - comment id 692222
เคยผ่านความรู้สึกนี้มาแล้วค่ะ...จนถึงทุกวันนี้ก้ยังรู้สึกแบบนี้อยู่...ซึ้งใจไทยโพเอ็ม