เขายังเฝ้าคอยดูอยู่เสมอ จับมือเธอให้รู้ว่าอยู่ใกล้ เหมือนจะกลัวพลั้งเผลอสูญเธอไป หลังหลับไหลเต็มตื่นในคืนดาว คืนเย็นเยียบเงียบสงบจะอบอุ่น กับหมอนหนุนผ้าห่มกันลมหนาว กับคนที่คอยนั่งฟังเรื่องราว ทุกย่างก้าวของเธอเสมอมา หากเธอล้มลงทรุดเขาฉุดรั้ง คอยดันหลังให้ย่างไปข้างหน้า ถึงทางตันมืดอับเหมือนหลับตา เขาจะหาไฟส่องให้มองทาง หากแพ้พ่ายไหล่ล้าน้ำตาเปื้อน เขาคือเพื่อนมาเพียงเพื่อเคียงข้าง คอยปกป้องคอยปลอบผู้บอบบาง แหละเป็นฟางเส้นสุดท้ายให้หมายคว้า เขามิใช่มนุษย์ผู้ผุดผ่อง มีบกพร่องร่วงโรยมีโหยหา เป็นเพียงคนสามัญธรรมดา ที่เห็นค่าของเธอจนเพ้อไป โปรดอย่าเฝ้าสังเกตถามเหตุผล ถ้าหนึ่งคนมั่นคงอย่าสงสัย สิ่งที่เกิดจากขั้วของหัวใจ หาเหตุผลใดใดย่อมไม่มี ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๒
ฤทธิ์ ศรีดวง 4 พ.ค. 2550 22:06 น. - ID 101912 
1057
1
0
18 กรกฎาคม 2552 21:18 น. - comment id 691601
เปลี่ยนเรื่องใหม่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
